Recensie | Saving Mr. Banks (Glenn Abbink)

“Winds in the east, mist coming in. Like somethin’ is brewin’ and bout to begin…” Mary Poppins. Wie kent haar niet? De vliegende kinderjuf die de kinderen Jane en Michael Banks moet opvoeden. Deze nanny blijkt over magische krachten te beschikken, die ze gebruikt om de kinderen een paar wijze levenslessen bij te brengen. Of lijkt dit maar zo en komt ze eigenlijk voor hun vader, Mr. Banks?

Titel: Saving Mr. Banks
Regie: John Lee Hancock
Cast: Tom Hanks, Emma Thompson, Colin Farrell, Paul Giamatti, Jason Schwartzman, Bradley Whitford, Rachel Griffiths, B.J. Novak, Steven Cabral
Script: Kelly Marcel en Sue Smith
Speelduur: 125 min
Genre: Drama/biopic

Supercalifragilisticexpialidocious

Disney’s geliefde filmadaptatie Mary Poppins met in de hoofdrollen Julie Andrews en Dick van Dyke werd in 1965 genomineerd voor 13 Academy Awards, waarvan de film er 5 won. Poppins is, zover ik besef, de eerste film die ik als kind zag en heeft nog steeds een speciaal plekje. Niet enkel voor mij, want deze filmklassieker heeft de tand des tijds weten te doorstaan en is 50 jaar na dato nog steeds populair. Tevens wordt de film nog steeds gezien als een innovatief stukje cinema. Terugkijkend was het echter een langdurig gevecht om de filmadaptatie van het gelijknamige boek door P.L. Travers op het witte doek te krijgen… De film Saving Mr. Banks geeft ons een kijkje achter de schermen van deze lange weg, 20 jaar, vol met hobbels. Het eindresultaat was echter de moeite waard, Mary Poppins werd een van Disney’s meest succesvolste films ooit.

Saving Mr. wie?

Hollywood is dol op movies about movies, denk aan films als The Artist, Hugo, Hitchcock, Sunset Boulevard en Singin’ in the Rain. Nu is daar Saving Mr. Banks waarin Walt Disney tot leven wordt gebracht in een Disneyfilm (geproduceerd door BBC Films, Essential Media, Ruby Films) over het maken van een Disneyfilm. Wellicht vraag je je af hoe de titel zich verhoudt tot de film? Mr. George Banks is een personage in Mary Poppins, wie in de film enkel zijn carrière nastreeft en weinig aandacht besteed aan (het opvoeden van) zijn kinderen. Travers baseerde dit personage in delen op haar eigen vader Travers Goff. Travers had grote waardering voor haar vader, een benadeelde bankier, wie vóór zijn dood de jonge Travers opvoedt met affectie en een glimlach. Ze kon haar vader Goff uiteindelijk niet redden van de ondergang en hij werd door dit ‘trauma’ de inspiratiebron voor de man des huizes in de Mary Poppins film.

Recensie Saving Mr. Banks

Mary Poppins is not for sale!

Walt Disney is op een missie om de rechten te verwerven van het boek Mary Poppins. De schrijfster Pamela L. Travers is een humeurige, onbuigzame schrijfster die niet wil dat haar geliefde kinderjuffrouw ten prooi valt aan de Hollywood-machine. Ze is heel duidelijk tegenover Walt over de verfilming van het door haar bedachte personage: “[I] won’t have her turned into one of your silly cartoons.”

Wanneer haar boeken echter niet meer zo goed verkopen en de schrijfster een gebrek aan geld heeft, gaat ze alsnog met tegenzin akkoord om naar Los Angeles af te reizen en te luisteren naar de adaptatieplannen van Disney. Gedurende twee weken haalt Walt Disney alles uit de kast, gewapend met fantasierijke storyboards en vrolijke liedjes van de gebroeders Sherman. Travers geeft echter geen krimp. Pas op het moment dat hij teruggrijpt op zijn eigen verleden ontdekt Walt de waarheid over de spoken die haar achtervolgen en samen brengen ze Mary Poppins opnieuw tot leven en maken een van de meest geliefde films uit de filmgeschiedenis. Eind goed al goed dus….of toch niet?

Well, un-make it up

Travers was ambivalent over het gebruik van muziek en had een hekel aan animatie. Tijdens de première van de film benaderde ze Walt en eiste dat de animatiesequenties uit de film worden gehaald. “Pamela, the ship has sailed.” , antwoordde ome Walt en liep weg. Travers was echter wel geëmotioneerd tijdens de première, maar enkel doordat Disney tegen beter weten in toch gebruik had gemaakt van animatie. In een brief aan haar advocaat beschreef ze de ‘ellende’ wat ze op de première zag: “As chalk is to cheese, so is the film to the book. Tears ran down my cheeks because it was all so distorted. I was so shocked I felt that I would never write—let alone smile—again!” Travers was zo beledigd dat ze weigerde ooit nog zaken te doen met Walt. Dit is natuurlijk geen einde voor een film die in de kerstvakantie wordt uitgebracht en de schrijvers hebben hier gebruik gemaakt van zogeheten artistic license.

Travers bleef tot het einde verbitterd over de adaptatie van haar geliefde Mary Poppins. De bekende Britse theaterproducer Cameron Mackintosh (Les Miserablés, The Phantom of the Opera, Miss Saigon) benaderde Travers vanwege een theateradaptatie van haar boek (de in mijn ogen minder geslaagde adaptatie). Hij kwam in 1993 tot een overeenkomst met de auteur (drie jaar voor haar dood) en in 2002 met Disney over het gebruik van de nummers uit de film. Travers had wel voorwaarden. Zo mochten uitsluitend in Engeland geboren schrijvers aan het project meewerken en niemand van de filmproductie mocht betrokken zijn bij het creatieve proces. Dit betekende dat de Sherman broers geen nieuwe liedjes mochten schrijven, maar het materiaal uit de film kon wel gebruikt worden.

Saving Mr. Banks

When does anyone get to go to Disneyland with Walt Disney himself?

Tweevoudig Academy Award–winnaar Tom Hanks speelt in Saving Private….eehm….Saving Mr. Banks de rol van Walt Disney en tweevoudig Oscar-winnaar Emma Thompson speelt schrijfster P.L. Travers. Het is overduidelijk dat Hanks niet het evenbeeld is van Walt. Om de persona toch herkenbaar en geloofwaardig tot leven te brengen maakt hij gebruikt van maniertjes en stemintonaties. Tegenspeelster Thompson is de gehele film de neurotisch, excentriek en onbuigzame schrijfster en speelt dit perfect. Alhoewel het personage tot het einde een zure tante is, weet Thompson haar onderdrukte emoties te laten doorschemeren in haar performance.

Van meet af aan is duidelijk dat Disney en Travers elkaars tegenpolen zijn. Het sparren tussen Hanks en Thompson vormt daardoor het hoogtepunt van de film en zorgt voor een krachtige biopic. Tevens zijn de scènes in de schrijverskamer, waarin het script wordt besproken en de Sherman broers hun liedjes ten gehore brengen, een genot om naar te kijken. De film verliest wat stoom in de flashbackscènes, waarin we de geschiedenis van een jonge Travers en haar vader (Colin Farrell) en moeder (Ruth Wilson) in Australië krijgen voorgeschoteld. Alhoewel deze thematisch interessant zijn, lagen en context geven aan Travers persoonlijkheid en aan de creatie van Mary Poppins, breken ze het ritme van de film. Daarnaast zijn ze generiek en contrasterend waardoor het geheel van deze scenes aanvoelt als een opzichzelfstaande film.

Spoon full of sugar

Wellicht denk je na het lezen van de recensie dat het noodzakelijk is om Mary Poppins gezien te hebben om deze film volledig te kunnen waarderen. Hoewel dit wel bijdraagt aan een optimale ervaring van de film (inside jokes, easter eggs en herkenning) is dit geen vereiste. De film verhandelt over een interessant stukje Disneygeschiedenis. Is het geheel historisch correct? Nee, niet helemaal. Zit het script goed in elkaar? Grotendeels wel, maar niet in z’n totaliteit. Dit alles mag de pret echter niet drukken. Saving Mr. Banks is een charmante en contrastrijke film met een Disney fonkeling en een lach en traan. De film wordt vooral gedragen door het sterke spel van Hanks en Thompson. Enkel de meest cynische mensen onder ons zullen deze “spoon full of sugar” niet kunnen waarderen.

That’s all for now,

Glenn Abbink

★★★★☆