Recensie | Shark Night (Joan Bosch)

Op verschillende televisiezenders was onlangs weer een aantal films te zien met in de hoofdrol een agressieve veelvraat: de haai. Waarschijnlijk zorgt de zomerperiode, oftewel komkommertijd, voor de jaarlijks terugkerende opleving van dit soort films. Of komt het doordat deze vorm van horror tot de verbeelding spreekt in vakantietijden van zon, zee en strand? Mocht je geen genoeg krijgen van het genre dan kun je via streamingsdiensten je hart ophalen. Netflix heeft onder meer Shark Night in het aanbod. Ik hou wel van dit soort vermaak, vandaar een recensie van de film Shark Night uit 2011.

Titel: Shark Night
Regisseur: David R. Ellis
Scenario: Will Hayes, Jesse Studenberg
Cast: Sara Paxton, Dustin Miligan
Speelduur: 95 minuten
Genre: Horrorthriller

Recensie Shark Night

Shark Night begint met een relatief lang intro en slecht gekozen muziek, desondanks ziet het er toch veelbelovend uit vanwege de heftige scènes in zwart-rood beeld van diverse levensechte haaien. Later zal blijken dat de maker in het begin al zijn kruit al heeft verschoten helaas. Voor het contrast toont de regisseur vervolgens groene onder-water-beelden en zien we een stelletje dat zich samen in het water vermaakt, uiteraard met fatale afloop. De schrik zit er wel in bij mij, ondanks de grote voorspelbaarheid van het gebeuren.

Verloop

Shark Night gaat over een stel studenten dat naar een vakantiehuis, gelegen aan een groot zoutwatermeer vertrekt voor een leuke tijd met zon, watersport en liefde: het bekende horrorthema ‘jongeren en haaien’ zoals we dat al regelmatig zagen sinds het wereldberoemde Jaws van Steven Spielberg uit 1975. Op weg naar dat vakantiehuis dreigt een rel tussen de studenten en een aantal ‘locals’. De ruzie wordt op tijd gesust maar je weet: dit krijgt nog een staartje.

Het vervolg van de reis verloopt voorspoedig en na aankomst bij het huis gaat alles prima. De sheriff van de regio, een oude bekende van de studente van wiens familie het vakantiehuis is, komt even langs voor een praatje. Zo kabbelt de film voort, de eerste twee slachtoffers vallen. Juist op het moment dat ik wil afhaken, komen de ruziemakers uit het dorp bij het huis aan. Ze lijken behulpzamer dan verwacht en dus kijk ik nog even verder om te zien waarom dat zo is.

Lachwekkend

Twee verhaallijnen ontspinnen zich nu naast elkaar. De bad guys nemen twee van de vriendengroep vrijwillig mee op hun boot om samen hulp te gaan halen. Je voelt al snel aan, dit duo gaan het moeilijk krijgen. De achterblijvers gaan ondertussen in gevecht met een hamerhaai. Zoals zo vaak bij deze films zijn sommige scènes lachwekkend, daar waar ze dat niet bedoeld zijn. Soms komt dat omdat de spanning op de lachspieren werkt. In Shark Night is dat vanwege het ongeloofwaardige karakter van de beelden. Aangezien deze film geen comedy is zoals de Sharknado films, doet dit voor mij af aan de kwaliteit van de film. Toch blijf ik kijken want ik wil wel weten hoe die haaien in dat meer terecht zijn gekomen en wat de ruzieschoppers ermee te maken hebben.

Wreed

Op een gegeven moment vraag je je door het hoge tempo waarin de slachtoffers vallen af of er wel een good guy overblijft. Opmerkelijk is dat de wreedheid in Shark Night vooral van menselijke en niet zozeer van dierlijke aard is. Het monsterlijke zit hem dan ook niet in het gedrag van de haaien maar vooral in de wrede karakters van de acteurs. Hier en daar zie je een onverwachte wending in het plot en zodoende blijft Shark Night een redelijk vermakelijke film. Maar mede vanwege de in het vervolg van de film gebruikte nephaaien en hoofdpersonen die onwaarschijnlijk lang zonder adem kunnen, concludeer ik dat ik toch beter mijn tijd aan iets anders had kunnen besteden.

★☆☆☆☆

Joan Bosch

VOLG ONS

Wil je de hele week op de hoogte gehouden worden van het laatste nieuws? Houd dan onze pagina in de gaten of volg Entertainmenthoek op Facebook, Instagram, Twitter en Pinterest. Zo blijf je op de hoogte van het laatste nieuws rondom je favoriete films en series.