Recensie | Sharknado 2: The Second One (Sandro Algra)

Hoe slecht moet een film zijn voordat deze een cultstatus kan verwerven? Een onbekwame filmmaker die duidelijk geen idee heeft waar hij of zij mee bezig is kan soms behoorlijk lachwekkende dingen creëren. Vaak is het de combinatie van passie en naïviteit van deze mensen die zo’n film toch iets speciaals geeft. Veel liefhebbers van dergelijke ‘C-films’ zijn daarom niet zo blij met de hype rond de rampenfilm Sharknado, die vorige zomer in première ging op de tv-zender Syfy. Aan de titel viel al duidelijk te merken dat de productie bedoeld was als satire op slechte monsterfilms. Wie zou er anders met gezond verstand een film schrijven over een tropische storm die de kracht heeft om bloeddorstige haaien te laten vliegen (alleen haaien, geen andere zeedieren)? Wanneer een slechte film bewust met zo’n dikke knipoog wordt gemaakt vinden veel liefhebbers er eigenlijk al geen lol meer aan. Hoe dan ook, de film werd een veelbesproken sensatie op Twitter. Amper een week na de uitzending werd het vervolg Sharknado 2: The Second One aangekondigd. Lees hier de recensie van Sharknado 2.

Titel: Sharknado 2: The Second One
Regisseur: Anthony C. Ferrante
Scenario: Thunder Levin
Cast: Ian Ziering, Tara Reid, Vivica A. Fox, Kari Wuhrer, Mark McGrath e.a.
Speelduur: 90 minuten
Genre: Horror, Actie, Komedie
Te zien vanaf: 30 Juli 2014

Recensie Sharknado 2

Een jaar nadat Los Angeles werd geteisterd door een reeks ‘haainado’s’ zijn Fin Shepard (Ian Ziering) en zijn ex-vrouw April Wexler (Tara Reid) weer bij elkaar. Fin weet niet hoe hij om moet gaan met de aandacht die hij krijgt voor zijn heldendaden. Hij was immers de man die het natuurfenomeen een halt toe riep en zelfs een witte haai van binnenuit open zaagde om een vrouw uit zijn maag te redden. Toen hij nog een succesvolle surfer was genoot hij nog met volle teugen van alle aandacht, het maakte hem zelfs arrogant. Hij vreest dat zijn nieuwe heldenstatus hem weer die kant op zou kunnen duwen. April heeft veel minder moeite gehad met het verwerken van het incident. Gebaseerd op haar ervaringen schreef ze onlangs het boek “How to Survive a Sharknado” (men heeft een fysieke versie van dit boek in het echt laten maken, je kunt een kopie op Amazon bestellen).

Fin en April zijn amper op weg naar New York of het noodlot slaat weer eens toe. Fin krijgt te maken met een Twilight Zone-achtig verschijnsel in de vorm van een haai die zich aan de vleugel van het vliegtuig vastbijt. Hij gelooft het zelf in eerste instantie niet maar al gauw bevindt het vliegtuig zich middenin een school vliegende haaien. Met hun tanden scheuren ze de metalen wanden van het toestel in stukken, er komt zelfs een haai in een van de turbines terecht. Als een echte held rent Fin naar de cockpit en weet hij wonder boven wonder een veilige noodlanding te maken. Zoals altijd is er een groepje passagiers dat na de landing begint te klappen, wat bij deze angstaanjagende omstandigheden niet eens zo’n gekke reactie is. Maar het gevaar is nog lang niet voorbij: April wordt naar het ziekenhuis afgevoerd en Fin gaat op zoek naar zijn zus die met haar gezin een dagje uit is gegaan. Het ziet er naar uit dat nu ook de Big Apple getroffen zal worden door haainado’s, die misschien nog krachtiger zijn dan die van het jaar daarvoor.

Opnieuw is het aan Fin om de stad te redden van de haaienstorm. Natuurlijk weet de ervaren haaienslachter deze keer precies wat hij nodig heeft: zelfgemaakte explosieven, een katapult en… jawel, een kettingzaag! De hele stad staat deze keer vierkant achter hem. Je begint op den duur bij jezelf te denken ‘allemaal heel aardig, maar waarom grijpt het leger nooit in?!’ Wat er in L.A. gebeurde had men nog nooit eerder meegemaakt. Een jaar later zou je echter verwachten dat de regering van het land inmiddels is voorbereid op nog een haai-aanslag! Waarom heeft de president nog altijd geen haaienalarm ingevoerd?

Zelfs de weermannen en vrouwen lijken beter voorbereid: zij weten precies te voorspellen welke routes de tornado’s zullen volgen en beelden dat uit met haaienpictogrammen op enorme schermen. Je zou grote paniek verwachten onder de New Yorkers maar zij lijken zich bijzonder weinig van de storm aan te trekken. Veel mensen blijven gewoon verder werken op hun kantoor en sommigen gaan zelfs de straat op om tegen de haaien te vechten! Het kan zijn dat de Big Apple inmiddels wel wat gewend is na 11 september…

Recensie Sharknado 2

Nieuwe mensen, dezelfde haaien…

De originele Sharknado had een budget van nog geen 2 miljoen dollar. Dat is minder dan een derde van de kosten die men maakt bij het filmen van een enkele Game of Thrones aflevering! Over de begroting van dit vervolg wil men nog niets kwijt maar veel duurder dan het eerste deel kan de boel niet zijn uitgevallen. De vele beroemdheden die voor deze film zijn gestrikt doen waarschijnlijk mee vanwege de populariteit van het eerste deel. Vivica A. Fox speelt Skye, een schoolvriendin van Fin en een van de heldinnen van dit verhaal. Wat betreft de bijrollen zien we o.a. Andy Dick als politieagent, Kelly Osbourne als stewardess en Billy Ray Cyrus als dokter. Met afstand de leukste toevoeging zijn de verschillende actualiteitenprogramma’s die van oudsher in New York worden opgenomen. Zo nu en dan wordt de actie van de film onderbroken door een live-uitzending van The Today Show, Live! with Kelly and Michael, en natuurlijk The Weather Channel. Het commentaar dat zij leveren op de ontwikkelingen in de stad is eigenlijk een vrij slimme manier om het plot uit te leggen. Tegen het einde vliegen de beesten ook alle tv-studio’s binnen en moet presentatrice Kelly Ripa een klein haaitje doodtrappen met haar stilettohakken.

Voor een film die opzettelijk slecht hoort te zijn oogt het geheel in veel opzichten nog behoorlijk professioneel. Als het niet aan het belachelijke plot en de goedkope CGI-effecten had gelegen zou deze film zo in de bioscopen kunnen draaien. Het camerawerk is prima, het tempo is verrassend goed en het acteerwerk is matig maar niet echt grappig. Gezien het feit dat flink wat beroemdheden bereid bleken om voor nop aan deze film mee te werken was het zeker geen slecht idee geweest om op zoek te gaan naar een wat meer tot de verbeelding sprekende acteur voor de hoofdrol. Ik denk dat bijvoorbeeld Nicolas Cage met zijn overdreven acteerstijl geknipt was geweest voor deze rol.

Waar het in dit tweede deel vooral aan schort is creativiteit. Er valt haast geen luiere subtitel te bedenken dan “The Second One”. Dit geeft wel duidelijk aan wat je van dit vervolg kunt verwachten: meer haainado’s, alleen dan in New York. Ook het punknummer “the Ballad of Sharknado” wordt opnieuw gebruikt. Het is een beetje teleurstellend dat deze film weinig nieuws lijkt toe te voegen aan het bestaande verhaal (hoewel, verhaal…). Ik had gehoopt dat ze deze keer op z’n minst de oorzaak van dit bizarre natuurfenomeen zouden uitleggen. Of misschien had men een nieuw type tornado kunnen introduceren, eentje met prehistorische reuzen haaien bijvoorbeeld: een “Megalonado”!

Recensie Sharknado 2

Meer dan een titel

Is het terecht om te stellen dat het succes van deze films in grote mate te danken is aan de malle titel en de grote hype op social media? Misschien wel maar toch bevat ook dit deel genoeg vermakelijke elementen die ervoor zorgen dat je de boel zowaar wilt afkijken. Zo heb je een scene waarin een auto wordt ‘achtervolgd’ door het rollende hoofd van het vrijheidsbeeld, allemaal als gevolg van enorme rukwinden (die overigens totaal geen effect hebben op alle andere auto’s in de omgeving). Er valt ook een handjevol tenenkrommende oneliners te horen (“well, you jumped the shark!” was echt een inkoppertje) en de held van de film trakteert de bevolking van New York op een van de meest inhoudsloze toespraken ooit: “I know you’re scared, I’m scared. They’re sharks, they’re scary!”…

Eigenlijk voelt deze hele film als het aanhoren van een belachelijk slechte mop. De ene kijker zal dubbel liggen van het lachen terwijl een ander vooral plaatsvervangende schaamte voelt. Maar eerlijk is eerlijk: als je een paar miljoen dollar besteedt aan het vertellen van een slechte mop -zij het in filmformaat- getuigt dat in ieder geval wel van passie. Sharknado 2: The Second One is een creatieve B-film waar je een avondje plezier aan zult hebben. Zoek ‘m maar op, hij is momenteel te zien op verschillende websites. Meer dan één kijkbeurt is de film denk ik niet waard, daarvoor bevat het verhaal gewoonweg te weinig verrassingen. Blijkbaar klopt de stelling dus toch dat ‘opzettelijk slechte’ films nooit zo leuk zijn als de echte C-films. De ware cultstatus zal voor beide Sharknado’s, ondanks de hype die zij telkens teweeg brengen, vooralsnog niet weggelegd zijn.

Sandro Algra


VOLG ONS

Wil je de hele week op de hoogte gehouden worden van het laatste nieuws? Houd dan onze pagina in de gaten of volg Entertainmenthoek op Facebook, Instagram, Twitter en Pinterest. Zo blijf je op de hoogte van het laatste nieuws rondom je favoriete films en series.

FacebookInstagramPinterestTwitter