Recensie | Spotlight (Willem Jansen)

Spotlight won in 2016 twee Oscars, waaronder die voor beste film. De Katholieke Kerk in een kwaad daglicht zetten is misschien wel het slechtste idee dat je kunt bedenken. Zeker als Amerikaan zijnde. Maar in 2001 gebeurde dit echter wanneer de groep Spotlight van het Amerikaanse Dagblad “The Boston Globe”, een onderzoek  start naar ontucht zaken binnen deze Kerk. Michael Keaton schitterde al in het Oscar bekroonde Birdman (2014) en weet voor zijn rol als Walter “Robby” Robinson wederom een sublieme prestatie neer te zetten. Maar laat vooral Keaton’s tegenspelers Mark Ruffalo, Rachel McAdams, John Slattery en Liev Schreiber zeker niet achterwege. Ruffalo’s vertolking van Mike Rezendes als een workaholic sleurt je helemaal mee in het verhaal. Lees hier de recensie van Spotlight door Willem Jansen.

Titel: Spotlight
Regisseur: Tom McCarthy
Scenario: Josh Singer, Tom McCarthy
Cast: Michael Keaton, Mark Ruffalo, Rachel McAdams, Liev Schreiber, John Slattery, Stanley Tucci
Speelduur: 128 minuten
Genre: Biografie, Drama
Release: vanaf 28 januari 2016 in de bioscoop

“I was eleven. And I was preyed upon by father David Holly in Wester. And I don’t mean prayed for, I mean preyed upon.” Wanneer Morty Baron (Liev Schreiber) wordt aangenomen als nieuwe editor van The Boston Globe, regelt hij als eerst een gesprek met Walter “Robby” Robinson (Michael Keaton), editor van het Spotlight team. Morty wil dat hun volgende artikel gaat over een priester die jarenlang jongens seksueel heeft misbruikt en nooit werd gestraft door de Aartsbisschop van Boston, Cardinaal Bernard Law. Walter is hier eerst op tegen maar raakt vervolgens toch overtuigd. Hij stuurt zijn collega Michael Razandes (Mark Ruffalo) naar de advocaat Mitchell Garabedian (Stanley Tucci), die deze beweringen in de wereld heeft gebracht.

SHOCK NA SHOCK

Het Spotlight team wordt hard tegengewerkt door de Kerk. Documenten die gewoon in de openbare bibliotheek liggen, worden plots ingenomen en de hoge pieven van de Kerk zorgen voor een grote druk. Zelfs zo dat het project – onder andere door de aanslagen van 11 september – stil komt te liggen.  Maar het team wordt hier juist alleen maar meer vastberaden door te onderzoeken wat er is gebeurt. Ze blijken niet alleen uitstekende journalisten maar lijken tegelijkertijd ook detective te spelen. Langs huizen gaan met pen en papier om alles wat ze horen over te nemen. Er begint zich een patroon te vormen. Een shock wordt opgevolgd door een nog grotere shock en het team weet vaste bronnen te strikken die hen elke keer weer een duw in de juiste richting geeft. Zo heeft Razandes advocaat Mitchel Garabedian als informant en heeft Sacha Pfeiffer (Rachel McAdams) een hechte band opgebouwd met een slachtoffer.

“They knew and let it happen! It could’ve been you, it could’ve been me, it could’ve been any of us.”

Spotlight

Wat Spotlight zo goed doet en het team zo hecht maakt, zijn de onderlinge banden tussen de journalisten. Iedereen mag elkaar, helpt elkaar waar nodig en je hebt niet eens het idee dat je naar de acteur zit te kijken die – wanneer het even tegen zit – in een kwaad groen monster verandert. Dit komt onder meer door het accent waarmee Ruffalo praat. Hij heeft goed zijn huiswerk gedaan. Meer dan voldoende. Het verhaal van deze film is pakkend. Zelfs zo pakkend dat het af en toe lijkt alsof ze op zoek zijn naar een seriemoordenaar.

Het enige drempeltje waar men misschien over kan struikelen zijn de snelle dialogen en het hoge niveau waar de film op drijft. Ondertiteling is daarom een aanrader. Het is namelijk heel jammer wanneer je het verhaal niet meer kunt volgen. Maar dit kan heel goed aan mij liggen. Elke acteur is perfect – maar dan ook perfect – gecast. Het verhaal vloeit heerlijk door de aktes heen en brengt je elke keer weer op het randje van je stoel. Een rare gedachte die in me op kwam tijdens het kijken van de film, was dat de Kerk op je overkomt als een duistere maffiabende. Ze hebben de touwtjes in handen, weten hoe ze mensen moeten manipuleren en bovenal alles goed te praten.  Zo lijken ze te zijn neergezet. Als een bondgenoot die je uiteindelijk met alle plezier een mes in je rug steekt. Maar is dat niet ook enigszins terecht?

Als je verwacht dat deze film vol zit met adrenaline pompende achtervolg scènes, helaas. Dit is een echte film voor de trouwe filmliefhebber die zijn tijd graag spendeert aan het kijken van een goed verhaal. Een film waar Hollywood zijn echte geld in zou moeten blijven steken. Ik kijk in ieder geval uit naar het volgende wat regisseur Tom McCarthy ons gaat brengen!

Willem Jansen