Recensie The Black Phone | De spannendste horrorfilm van de laatste 10 jaar?
Scott Derrickson maakte ongeveer 20 jaar geleden de spannendste exorcist film, genaamd The Exorcism of Emily Rose. Kan hij zijn een film over een serial killer ook zo spannend en rauw maken? Lees het in de onderstaande recensie van de film The Black Phone.
Titel: The Black Phone
Regisseur: Scott Derrickson
Scenario: Joe Hill, C. Robert Cargill, Scott Derrickson
Cast: Mason Thames, Madeleine McGraw, Jeremy Davies, James Ransone, Ethan Hawke
Genre: Horror
Speelduur: 103 minuten
Recensie The Black Phone
Denver wordt geterroriseerd door een seriemoordenaar genaamd ‘De Grijper’ (Ethan Hawke), die het op tieners heeft voorzien. In korte tijd verdwijnen vijf kinderen. En de stad is gespannen, want de politie heeft geen enkel aanwijzing waar deze maniak zich schuilhoudt. Hierdoor zou je kunnen zeggen dat iedere tiener gevaar loopt.
De jeugd van Gwen (Madeleine McGraw) en Finney (Mason Thames) is verre van gemakkelijk. Ze hebben hun moeder verloren aan zelfdoding, nadat zij geconfronteerd werd met clairvoyante dromen die niets goeds voorspelden en zij hier niet mee kon leven. De vader van de twee heeft hierdoor zijn toevlucht genomen in alcohol en probeert deze clairvoyante dromen die Gwen ook heeft, letterlijk uit haar te slaan. Dat terwijl haar oudere broer Finney, de boksbal is van de school. De twee kinderen hebben dan ook het incasseren van pijn en geweld tot een ware kunstvorm verheven.
Wanneer Finney verdwijnt weet Gwen zeker dat de beelden die zij ziet voorspellend zijn, en dat haar broer is ontvoert door ‘De Grijper’ en hem het noodloot boven zijn hoofd hangt. Ze breekt haar beloftes aan haar vader en gaat bewust proberen dromen op te roepen om haar broer te helpen. Terwijl Finney op zijn beurt door een levende hel gaat krijgt hij directe steun van de meest onwaarschijnlijk alliantie, de slachtoffers van ‘De Grijper’! Zij communiceren met hem via een oude kapotte “zwarte telefoon” die aan de muur van de kelder hangt waar hij gevangen wordt gehouden. De slachtoffers zullen er alles aan doen om Finney te laten ontsnappen, voordat hij ook een pijnlijke langzame dood tegemoet gaat. Een spannende race tegen de klok (en om leven en dood) volgt.
De cast
Deze film wordt gedragen door twee jonge relatief onervaren acteurs. Wanneer Gwen van haar vader een flink pak rammel met een riem op haar bibs krijgt, huilt en gilt ze zo realistisch. Vooral wanneer ze uit onmacht aan zijn wens toegeeft, is haar emotie hartverscheurend. Dat was de eerste scene in een film die heel traag start, waarvan ik dacht: “dit kan nog wel eens heel goed worden!”.
Mason Thames speelt Finney als een doorgewinterde pro. Finney is een complex karakter want hij is een heel normale jongen die in een hele nare toestand terecht komt. Je ziet hem gaandeweg met name mentaal ouder en volwassener worden, hetgeen allebei lastig is om subtiel en overtuigend over te brengen. Mason speelt deze horror coming of age met overtuigende klasse.
En dan Ethan Hawke als De Grijper; hij wordt geroemd voor deze rol en ik kan ook niet anders. Hij speelt het merendeel van de tijd achter een masker. Soms is het een volledig masker en soms is het alleen een mondmasker met grime om de ogen en soms is het alleen de ogen met grime om de mond. Dus hij mist een groot gedeelte van zijn gezichtsuitdrukking die hij met de beschikbare mimiek extra versterkt en extra psychopathisch overkomt. Je ziet hem ook geen kinderen vermoorden of martelen, en dat is nu net het enge voor de kijker is, want je weet niet wat hij wil en waartoe hij echt instaat is. Alleen kleine hints van zijn gruweldaden worden getoond.
Meesterlijk getimede jump scares
Ik hou van het seriemoordenaar subgenre omdat ik mij als mens goed kan identificeren met enge psychopathische seriemoordenaars! En nee, dit is geen verklaring dat ik een slachtoffer ben van een psychopaat!… Ik heb nooit veel gehad met het paranormale subgenre, omdat het te gemakkelijk is om mensen met geesten en demonen in spanning te brengen.
Scott Derrickson weet hier het paranormale element goed te gebruiken om de natuurlijke “thriller” spanning extra kracht bij te zetten! En als doorgewinterde horrorkijker geef ik schaamtevol toe dat ik tot twee keer flink schrok van hele uniek getimede jump scares! Juist omdat Scott rustig wacht, totdat jij als kijker je schild naar beneden doet omdat het een hele veilige scene lijkt… Om je vervolgens een spreekwoordelijke hartverzakking te geven. Dit zijn dan ook geen goedkope jump scares maar een meesterlijk ziekelijke psychologische jump scares.
De spanning die je voelt als Finney probeert te ontsnappen is vergelijkbaar met de spanning die ik ervaarde met The Silence of the Lambs of meest recentelijk het geromantiseerde waargebeurde verhaal Escape From Pretoria; je wilt dat Finney heelhuids ontsnapt, juist omdat je zoveel tijd met hem doorbrengt in een lege cel, waardoor je als kijker een band ontwikkelt met deze ontwapenende knul.
Onverklaarbare domme keuze
Eén ding zit mij enorm dwars en haalde me uit de film. Finney krijgt een gouden kans om De Grijper letterlijk de keel door te snijden wanneer deze in slaap is gevallen. Ik wil niet te veel vertellen, anders verpest ik het verhaal, maar in iedere keuken staan er vlijmscherpe messen!!! En als je vriendelijke buurtpsychopaat slaapt, lijkt mij het niet geheel raar om dan zijn halsslagaders door te snijden! En waarom een telefoonhoorn als wapen proberen te gebruiken als je een massieve porseleinen wc-deksel hebt? Een slag van zo’n zwaar ding tegen je gezicht zorgt ervoor dat zelfs Rocky niet meer binnen 10 tellen opstaat!
That ’70s show
Wat mij intrigeerde was de setting van de jaren 70. Ik heb daar toch meer dan de helft van meegekregen en dat voelde als een oude vriend. Er zijn een aantal cutscenes, waar we met name de slachtoffers in hun dagelijks leven zien, die geschoten zijn alsof deze op goedkope 8mm/16mm film met verzadigde oranjes en veel filmgrain zijn gefilmd. Dat is een leuke creatieve keuze. Tevens is het knap om met een kleine 18 miljoen dollar een complete jaren 70 setting te maken. Het was eenvoudiger en goedkoper geweest dit in de huidige tijd te zetten maar juist die cutscenes en de technologische limieten van de jaren 70 drijven het verhaal. Want geesten die je op je mobiel bellen waar de psychopaat je simkaart uit heeft verwijderd, zodat je Bejeweled kan spelen tegen de verveling va eenzame opsluiting… Dat is wel heel vergezocht.
De Zwarte Telefoon
De MacGuffin (een schrijvers term, gebruikt voor een voorwerp dat het verhaal vooruit duwt) is uiteraard een zwarte telefoon. En de art director heeft een hele bijzondere telefoon gekozen. Er is iets wanneer je dit stuk bakeliet ziet dat het direct de aandacht trek. Voor een heel normaal gebruiksvoorwerp heeft het iets unieks. De vergeelde nummers, de bovengemiddelde grootte van de kast. Het is een beetje een combinatie van een telefoon uit een telefooncel met een ouderwetse bakelieten thuistelefoon. En niet op zijn minst, het feit dat er een telefoon aan een muur in een kelder hangt, die het al ruim 30 jaar niet meer doet.
Conclusie
Na een traag begin om de nodige expositie te doen, wordt de film na 30 a 40 minuten spannend. Ik had graag iets gehad waardoor we bij het begin van de film al wisten tot waar deze engerd toe in staat was, waardoor je direct een voorproefje van de spanning krijgt. Maar het wordt heel klassiek langzaam opgebouwd. Dat heeft me dan ook uiteindelijk beloond met twee hartverzakkingen, die mede te danken zijn aan het geluidssysteem in de bioscoop. Als je hem thuis kijkt, zet dan de surround sound aan met een flinke dosis volume!
The Black Phone is geen meesterwerk zoals The Silence of the Lambs, maar absoluut een zeer goed gespeeld en creatief in elkaar gestoken horrorfilm. De terugkijkwaarde is er nagenoeg niet omdat met name de verassingen deze film zo uniek maakt. En er zijn geen meesterlijke gore of special FX-scenes om je over te verheerlijken…
★★★★1/2
Raymond Doetjes (Your Friendly Neighbourhood Psychopath), Subliminal Artist productions
VOLG ONS
Wil je de hele week op de hoogte gehouden worden van het laatste nieuws? Houd dan onze pagina in de gaten of volg Entertainmenthoek op Facebook, Instagram, Twitter en Pinterest. Zo blijf je op de hoogte van het laatste nieuws rondom je favoriete films en series.
GESCHREVEN DOOR
