Recensie | The Grand Budapest Hotel (Martijn Pijnenburg)

Het Grand Budapest Hotel is een fictieve bestemming. Toch is het verhaal wat zich afspeelt in de film The Grand Budapest Hotel wel degelijk ergens op gebaseerd. Het werk van de Oostenrijkse Stefan Zweig, een Oostenrijkse schrijver van Joodse afkomst, was voor regisseur Wes Anderson een grote inspiratiebron. Anderson maakte gebruik van elementen uit Zweig’s werken Beware of Pity en The Post Office Girl. Tevens maakte de regisseur gebruik van het feit dat Zweig twee wereldoorlogen meegemaakt heeft. The Grand Budapest Hotel is echter een vrolijke en luchtige film geworden.

Titel: The Grand Budapest Hotel
Regisseur: Wes Anderson
Scenario: Wes Anderson
Cast: Ralph Fiennes, Tony Revolori, F. Murray Abraham, Mathieu Amalric, Adrien Brody, Willem Dafoe, Jeff Goldblum, Harvey Keitel, Jude Law, Bill Murray, Edward Norton, Saoirse Ronan, Tilda Swinton, Tom Wilkinson, Owen Wilson
Speelduur: 101 minuten
Genre: Komedie, Avontuur
Release: vanaf 13 maart 2014 in de bioscoop

De excentrieke conciërge Mr Gustave (Ralph Fiennes) krijgt de taak om de jonge Zero (Tony Revolori) op te leiden tot keurige lobby boy. Al snel ontstaat er een unieke band tussen de twee hotelmedewerkers. Wanneer Gustave wordt opgeroepen omdat Madame D is overleden, neemt hij zijn Zero meteen mee. Zij was namelijk een van zijn geliefde gasten. Gustave erft een kostbaar schilderij, maar de familieleden van Madame D zijn het er niet mee eens. Sterker nog, ze beschuldigen hem van moord. Gustave zal moeten vluchten en samen met Zero een oplossing bedenken. Wat volgt is een doldwaas avontuur.

Ik moet eerlijk bekennen dat The Grand Budapest Hotel de eerste Wes Anderson film was die ik zag. Ik wist dus niet wat ik moest verwachten, al gaf de trailer een goede indruk. Met al het CGI geweld wat momenteel in de bioscoop draait, leek me dit een prima alternatief. Bovendien had de film een hoop goede namen in de cast zitten.

Kuifje

The Grand Budapest Hotel neemt je mee naar een betoverende wereld. De muziek, de personages, alles draagt bij aan de sfeer. Er zit een redelijk tempo in de film, er gebeurt veel en er valt ook veel te lachen. Tevens zijn de decors prachtig. Niet alleen het Hotel maar ook juist de andere locaties zoals, de besneeuwde bergen en de smalle steegjes waar hitman Joplin doorheen komt. Het geheel voelt een beetje aan als cartoon. In combinatie met een realistische achtergrond (namelijk de Tweede Wereldoorlog) deed het me een beetje aan Kuifje denken. Dan wel met een beetje surrealisme.

Acteurs

Natuurlijk was Ralph Fiennes fantastisch als Mr. Gustave. Zowel hij als Tony Revolori deden het super als hoofdpersonages. Daarnaast waren Jeff Goldblum en Willem Dafoe voor mij de echte uitspringers. Goldblum was bijna incognito als executeur en Dafoe speelde een sinistere huurmoordenaar. Daarnaast was ook bajesklant Harvey Keitel heel amusant om naar te kijken. De rest van de cast deed echter ook niet onder. Iedere acteur gaf zijn of haar bijdrage aan deze kleurrijke film.

En toen?

De film kent, met name in het begin, enkele tijdsprongen en wisselingen van vertellers. Leuk, maar dit kan voor de onoplettende kijker wat verwarrend zijn. Zelf vond ik het einde mooi, maar ook wat onduidelijk. Dit was voor mij toch een klein minpuntje. The Grand Budapest Hotel is een lachwekkend en vooral sfeervol avontuur. Hou je van komische films vol avontuur maar ben je niet zo van de over-de-top actie of de typisch Amerikaanse komedies? Dan is deze film zeker aan te raden. Mocht je wel van eerder genoemde genres houden dan…. is The Grand Budapest Hotel alsnog aan te raden.

Martijn Pijnenburg

★★★★☆