Recensie | The Two Popes (Kimberly van Niele)

Netflix is dit jaar lekker bezig en blijft, met het oog op het aankomende Oscarseizoen, topfilms uitbrengen. Eerder deze maand konden we genieten van Marriage Story, dit keer is het The Two Popes, geregisseerd door City of God regisseur Fernando Meirelles. Deze films over de transitie van Paus Benedictus XVI naar Paus Franciscus klinkt op het eerste gezicht niet bijzonder interessant. Wie zit er immers te wachten op een film over twee bejaarde katholieke braverikken? Als topacteurs Anthony Hopkins (Silence of the Lambs) en Jonathan Pryce (The Wife) aan de mix worden toegevoegd wordt het al snel interessanter. Met meerdere creatieve keuzes weet Meirelles een oprecht boeiende film neer te zetten die verrassend grappig uit de hoek kan komen. 

Titel: The Two Popes
Regisseur: Fernando Meirelles
Cast: Anthony Hopkins, Jonathan Pryce
Scenario: Anthony McCarten
Gebaseerd op het boek: The Pope door Anthony McCarten
Genre: Drama
Speelduur: 125 min
Te zien vanaf: 20 december 2019

Twee pauzen

Het begin van de film toont de eigenzinnige Argentijnse kardinaal Jorge Bergoglio (Jonathan Pryce) die na het overlijden van Paus John Paul II een grote kanshebber voor het pausschap is. Het is niet echt een spoiler te noemen, maar het is uiteindelijk de extreem conservatieve Duitse Joseph Ratzinger (Anthony Hopkins) die verkozen wordt tot Paus. Intussen weten we allemaal dat uiteindelijk toch Bergoglio zal toetreden als paus. Hij is immers de huizige Paus Fransiscus. 

Voor wie het even heeft gemist, Ratzinger die de titel Paus Benedictus XVI heeft aangenomen, leeft momenteel nog steeds. Hierdoor leven we in een bijzondere tijd waarop er in principe twee Pauzen rondlopen. The Two Popes gaat over deze opmerkelijke overdracht die decennia lang niet is voorgekomen. 

Als Paus Benedictus XVI kardinaal Bergoglio vraagt langs te komen in zijn pauselijk onderkomen weet je als kijker al wat er gaat gebeuren. The Two Popes brengt dit echter met genoeg flair, waardoor de film meer is dan enkel een babbeltje tussen twee bejaarde katholieken. Bergoglio neemt niet zomaar het stokje over en het is duidelijk dat regisseur Meirelles extra probeert te benadrukken waarom juist Bergoglio uiterst geschikt is voor deze zware rol.

De film bestaat uit drie verschillende tijdlijnen die in elkaar overlopen. Dit maakt de manier waarop de verhaallijn wordt verteld een beetje ongebruikelijk. Toch sluiten de verhaallijnen vloeiend op elkaar aan, waardoor je als kijker op het juiste moment de juiste informatie meekrijgt. Persoonlijk had ik de opzet graag wat simpeler gezien. Al weten bepaalde flashbacks zeker kleur te geven aan een gesprek dat anders nogal saai had kunnen zijn, niet elke flashback is even interessant om naar te kijken. 

Bijzonder is dat The Two Popes, ondanks dat het een film over het katholicisme betreft, niet per se een christelijke film is. Uiteindelijk is de Paus een publiek figuur met veel macht die een soortgelijke invloed heeft zoals een President of Koning. Je hebt echter geen voorkennis nodig om te film te kunnen volgen. Ook als leek heb je genoeg informatie over de hele heisa omtrent het conclaaf (het kiezen van de Paus) en de machtspositie die daarbij hoort. 

Regisseur Meirelles neemt echter wel een duidelijk standpunt in. Soms geeft hij het er bij de tegenstellingen tussen Benedictus en Fransesco een beetje te dik bovenop. Het is duidelijk dat hij in de “jonge” open minded voetballiefhebbende Argentijn ziet als de hoopvolle toekomst, terwijl Benedictus het stijve conservatieve verleden moet voorstellen. Er wordt ook meerdere keren gerefereerd naar de misbruikschandalen die het Benedictus ongetwijfeld moeilijk hebben gemaakt in zijn laatste maanden. 

Daarnaast is de film ook serieus grappig. Je zou het haast niet denken van een film over twee stijfkouzen, maar het script door Anthony McCarten (Bohemian Rhapsody, Darkest Hour) zit ontzettend gevat in elkaar waardoor het erg leuk is om naar te kijken.

★★★½☆

Kimberly van Niele