Recensie Top Gun: Maverick

Na 36 jaar (en ook nog eens twee jaar uitstel door COVID) is het dan eindelijk zover! Top Gun: Maverick is op het grote scherm te zien. Maar is dit een film die meelift op al die 80’s revival hype en zoals vele soortgelijke titels weinig nieuws brengt?! Of is het de moeite waard om hem te kijken, ook als je geen 80’s liefhebber bent? Lees het in onderstaande recensie van de film Top Gun: Maverick.

Titel: Top Gun: Maverick
Regisseur: Joseph Kosinski
Scenario: Peter Craig, Justin Marks
Cast: Tom Cruise, Val Kilmer, Ed Harris, Miles Teller, Jennifer Connelly, Bashir Salahuddin, Jon Hamm, Charles Parnell
Genre: Actie, drama
Speelduur: 131 minuten

Pete “Maverick” Mitchell (Tom Cruise) is een testpiloot, wiens vele insubordinaties zijn carrière geen goed gedaan hebben. Nadat ‘Mav’ wederom een bevel heeft genegeerd, en zichzelf in gevaar heeft gebracht, wordt hij overgeplaatst naar de Top Gun academie om daar de beste Top Guns te trainen voor een onmogelijke missie. De missie luidt “een ondergrondse uranium-verrijkings laboratorium uitschakelen, met een onmogelijk klein doelwit en extreem lastige vliegroute”. Wanneer je denkt “dit plot komt mij heel bekend voor”, dan klopt dat. Dit is namelijk letterlijk het plot van Iron Eagle II met een vleugje Star Wars! Tom Cruise vervult eigenlijk de rol van Louis Gosset Jr., die het jonge gespuis moet opleiden.

Echter houdt hier de vergelijking met deze verschrikkelijk opvolger van de succesvolle Iron Eagle film op. Het scenario door Peter Graig en Justin Marks is overigens verre van origineel noch creatief; echter is ‘de aankleding’ van het plot met de personages, referenties naar Top Gun en de realistischere toon een verademing en maakt het een aangenaam verhaaltje.

Top Gun

80’s nostalgie met hedendaagse actie

Waar de film vooral in uitblinkt is de cast. Actiefilms zijn doorgaans niet het beste podium om je acteer-spieren te flexen, maar enkele acteurs krijgen hier toch de kans voor. Doordat de karakters geloofwaardig zijn, zijn er een aantal momenten waarop je een brok in je keel krijgt (of ik ben gewoon een softie!).

Een emotioneel hoogtepunt was toch om Val Kilmer weer eens op het grote scherm te zien. Het is alom bekend dat Kilmer lijdt aan keelkanker, waardoor hij nauwelijks nog kan praten. De schrijvers hebben er dan ook voor gekozen om de inmiddels Admiraal Tom ‘Iceman’ Kazansky, ook aan deze verschrikkelijke ziekte te doen laten lijden. Hierdoor kan Kilmer digitaal communiceren via een scherm en toetsenbord. Echter is er ook een moment dat hij ook met extreme moeite spreekt en dan schiet er toch een ‘niet kwaadaardige’ brok in de keel.

De film heeft daarnaast veel hints en knipoogjes naar de geweldige jaren 80 en Top Gun:

We zien een hint of moet ik zeggen “HIND” naar Rambo III, waar een personage oog in oog komt te staan met een Russische HIND;
We zien de trouwe, maar zwaar verouderde F14, waar in Top Gun mee werd gevlogen, nog een rentree maken;
De volleybal scene is nu een strand football scene;
De sing-along bar scene wordt nu gedaan door Rooster (Miles Teller) die de zoon van de overleden Goose speelt;
Uiteraard mag de klassieke Kawaski van Maverick uit Top Gun samen met de pilotenjas ook niet ontbreken.

De score bevat geweldige 80’s klassiekers, maar ook het Top Gun-thema van Harold Faltermeyer en Steve Stevens is te horen, net als de andere bekende themesong van Top Gun “The Danger Zone”. We horen T-Rex en Bowie en nog veel meer goede 70’s en 80’s muziek; dus voor de Top Gun nerds en de 80’s nerds is het genieten geblazen. Maar ook voor de nieuwe generatie is er veel om van te genieten. De edits zijn snel en daardoor is de actie heel modern en de dialogen zijn kort en bondig. Het feit dat vele shots met echte toestellen zijn gedaan, geeft het publiek een gevoel van snelheid en de meedogenloze G-krachten. En men hoeft Top Gun absoluut niet gezien te hebben om van deze actiefilm te genieten!

Miles Teller

Miles Teller kennen we van de prachtige film Whiplash. Miles draagt een belangrijk deel van deze film en dit doet hij zonder al te veel dialoog. Er heerst een kille stilte tussen Bradley ‘Rooster’ Brandshaw (Miles) en Maverick (Tom), welke zich gedurende film langzaam ontvouwt. Hierdoor leren we wat Maverick heeft gedaan na het overlijden van Rooster’s vader; Maverick zijn wingman Nick “Goose” Bradshaw. En wat heeft de make-up department Miles Teller enorm laten lijken op Anthony Edwards.

Tom Cruise

Tom Cruise heeft de laatste 25 jaar veel voor het actiegenre betekend, maar in deze film doet hij het iets rustiger aan. Behalve de vliegkunsten, waarvan hij er vele zelf heeft gevlogen, zien we geen andere stunts. We zien hem niet eens wheelies poppen op zijn 36 jaar oude Kawaski! Wat we hiervoor in de plaats krijgen is een Cruise die gevoelig is en een traantje laat. We zien zelfs een Cruise die een dialoog heeft met zowel diepgang als een komische noot. En deze komische noot bleek een dusdanige verrassing dat tot twee keer toe de hele zaal zat te grinniken.

Deze meer method-acting Tom Cruise, heeft wellicht ook staying power voor de komende 10 jaar. Hij is inmiddels bijna 60 en fysiek gaan toch echt die jaren wel tellen. Persoonlijk zou ik meer ‘method-acting Tom’ willen zien. Ik denk dan ook niet dat er nog een Top Gun III in zit maar ik hoop dat ik het mis heb!

Geluid

Wat opvalt is het geluid! Het geluid ondersteund de dog-fights, omdat de cameras vaak in de straaljagers zitten en deze loopings en absurde draaibewegingen maken, geeft het geluid goed naar welke kant we nu draaien en bewegen in relatie tot de wingman of de vijand. Dat maakt de acties spannender en beter te volgen en daardoor zit je soms op het puntje van je stoel. Het feit dat we weten dat in Top Gun Goose ook gewoon stierf, houdt dat de spanning er al helemaal in. Ik heb vaak met dogfights dat ik als kijker gedesoriënteerd raak en de actie niet goed kan volgen en dan de interesse verlies. Daar had ik nu, door de ondersteuning van het geluid, geen probleem mee.

Conclusie

Het plot heeft bar weinig omhanden, maar dit wordt meer dan goed gemaakt met enorm spectaculaire vliegactie. Het gevoel van spanning en snelheid gecombineerd met een emotionele toon maakt het een actiefilm met een menselijk kantje. Dit is ook echt een van de betere actiefilms van de laatste 20 jaar. En wellicht de beste vliegtuig actiefilm ooit gemaakt! Top Gun: Maverick is zeker een film die je op het grote scherm moet zien om te ervaren. Zelfs als je de originele Top Gun destijds niet bijster interessant vind, durf ik zeggen dat deze film je zeker qua actie doet boeien!

★★★★1/2

Raymond Doetjes – Subliminal Artist Productions

VOLG ONS

Wil je de hele week op de hoogte gehouden worden van het laatste nieuws? Houd dan onze pagina in de gaten of volg Entertainmenthoek op Facebook, Instagram, Twitter en Pinterest. Zo blijf je op de hoogte van het laatste nieuws rondom je favoriete films en series.

Recensie Top Gun: Maverick | De beste vliegtuig actiefilm ooit?