Recensie | Valerian and the City of a Thousand Planets (Erik Jansen)

Luc Besson’s nieuwste film Valerian and the City of a Thousand Planets scoorde het afgelopen weekend slecht in de Amerikaanse bioscopen. De film kwam vorige week samen uit met Christopher Nolan’s Dunkirk en belandde op de vijfde plaats met een box office resultaat van slechts 25 miljoen dollar tegenover een productiebudget van 180 miljoen. Ook waren de eerste Amerikaanse reviews niet lovend over de film. Luc Besson’s eerdere werk omvat de films The Fifth Element en Lucy. Voor zijn nieuwste epos heeft hij inspiratie gehaald uit de Franse stripboekenreeks Valérian and Laureline uit 1967. Naar verluid is deze comic één van de inspiratiebronnen geweest voor Star Wars.

Titel: Valerian and the City of a Thousand Planets
Regisseur: Luc Besson
Scenario: Luc Besson
Cast: Dane DeHaan, Cara Delevingne, Clive Owen, Rihanna as Bubble, Ethan Hawke, Herbie Hancock, Kris Wu, Rutger Hauer, John Goodman
Speelduur: 137 minuten
Genre: Science Fiction, Actie, Avontuur
Release: 27 juli 2017

In de hoofdrollen spelen Dane DeHaan (Chronicle, The Place Beyond the Pines) en fotomodel Cara Delevingne (Paper Towns, Suicide Squad) de twee intergalactische agenten Major Valerian en Sergeant Laureline. Het universum van de film bestaat uit het ruimtestation Alpha dat lang geleden door aardbewoners is gebouwd en waar door de eeuwen heen diverse andere planeten zich bij hebben aangesloten.

Op een dag heeft Valerian een droom waarin een planeet van een onbekend primitief ras wordt vernietigd als gevolg van een strijd van buitenaf. De vreedzame bewoners verzamelden speciale parels die energie opwekken en gebruikten bepaalde dieren genaamd converters om deze parels te kopiëren. Wanneer Valerian wakker wordt, worden hij en zijn partner Laureline op een missie gestuurd om een converter zoals uit zijn droom te vinden.

Een visueel spektakel

Dat de film een ontzettend hoog productiebudget had, is er heel goed aan af te zien. Valerian and the City of a Thousand Planets is namelijk echt een ontzettend mooie CGI film. Elke shot zou een prachtige wallpaper kunnen zijn op een PC. De green screens vallen eigenlijk nauwelijks op en bepaalde wezens zien er levensecht uit. Op het ruimtestation Alpha leven duizenden verschillende rassen die ieder leven in hun eigen milieu. Zo zijn er rassen die lucht ademen, in andere gasachtige omgevingen leven en rassen die onder water bestaan. Het is mooi om al deze verschillende werelden in de film voorbij te zien komen en ook het ontwerp van al die verschillende wezens is formidabel gedaan.

Recensie | Valerian and the City of a Thousand Planets

Interessante science fiction concepten

Valerian toont ook diverse science fiction concepten die best origineel zijn. Zo is er bijvoorbeeld een enorme markt waarbij men leuk kan shoppen. De markt bestaat echter niet in onze dimensie en het is heel apart om te zien hoe wezens uit onze dimensie daar spullen kunnen kopen en via een technische converter kunnen meenemen. En zo zien we nog een aantal concepten die we anders nooit zouden tegenkomen in een science fiction film zoals Star Wars. Wat ik zelf bijzonder vond is dat Valerian niet beperkt is aan ongeschreven regels die we toekennen aan de Star Wars franchise.

De acteurs

In de eerdere reviews wordt er geklaagd over het script en de dialogen. Eigenlijk kon ik mij daar totaal niet in vinden. Ik vond dat Dane DeHaan en Cara Delevingne juist wel een goede chemie hadden. Valerian probeert Laureline te versieren, maar zij heeft in eerste instantie geen oog voor hem. Het is niet de romance die we kunnen vergelijken met Han Solo en Leia, maar ik vond persoonlijk dat de romance aan het eind van het verhaal redelijk verdiend was. Het dialoog? De film speelt zich 700 jaar in de toekomst af en ik wil dan wel geloven dat bepaalde rassen of de mensheid zelf op die manier met elkaar communiceren.

De film bevat ook leuke cameo’s. Zo komt Ethan Hawke er op een gegeven moment bij als een intergalactische pooier. Zodra hij in beeld verscheen en hij zijn personage ten toneel bracht, kreeg de film voor mij een puntje meer. En hij werd zelfs overtroffen door een geweldige dansscène van zangeres Rihanna. Ja, inderdaad Rihanna! Zij speelt een buitenaardse entertainer die zich in verschillende gedaantes kan veranderen en helpt Valerian bij het vinden van zijn partner. Als ik dan een minpuntje kan bedenken, is het wel dat zowel Ethan Hawke en Rihanna er helaas niet lang inzitten.

De film is ook lekker komisch op een aantal momenten. Zo zijn er op een gegeven moment drie vogelbekdier-achtige wezens die informatie proberen te verkopen aan Laureline. Ze vullen elkaar aan in hun tekst en zijn echte aasgieren die informatie aan beide kanten van tegenovergestelde kampen verkopen. Ook zijn er andere wezens die vreemde gebruiken hebben. Zo is er een grappig moment waarbij Laureline wordt opgemaakt voor een speciaal diner.

Clive Owen speelt als ArĂĽn Filitt de commandant van Valerian en Laureline. Hij heeft hen de missie gegeven om op zoek te gaan naar de parel en converter en houdt een geheim voor zich die achter deze voorwerpen schuilt.

Ik vond hem juist wel goed!

Ik heb al een aantal keer aangegeven dat de eerdere reviews voor Valerian niet goed waren. Naar mijn mening is dat onterecht. Ik keek namelijk naar leuk en uniek ruimte avontuur en werd meegenomen in een universum dat nog veel meer te bieden heeft dan wat er in dit eerste deel (en waarschijnlijk laatste deel) werd getoond. Helaas zal de film met zo’n ontzettend lage opbrengst in het eerste weekend nooit een sequel kunnen zien en maken de belanghebbende studio’s en investeerders van de film nu al ontzettend veel verlies.

Ik kan mij voorstellen dat als de trailers je al niet mee hebben, je de film überhaupt al niet zou willen zien. Althans, ik hoorde iemand vooraf al zeggen dat het er niet best uit zag. Ik kon mij daar al niet in vinden en nu ik de film gezien heb al helemaal niet. Ik vind het dus jammer dat Valerian and the City of a Thousand Planets niet succesvol zal presteren in de bioscoop. Wellicht dat men de film vergelijkt met de slecht gerecenseerde film Jupiter Ascending, waar Valerian naar mijn mening overigens niet mee te vergelijken valt. Een cult status zoals The Fifth Element zal Besson’s nieuwste film dus nooit halen. Misschien dat slechts een klein publiek waar ikzelf dan onder val de film kan waarderen. Na afloop hoorde ik mensen nog zeggen dat het iets wegheeft van Star Wars, maar omdat het één een inspiratie is op de ander kunnen we wellicht spreken over retrospectief kopiëren. Voor ieder die geïnteresseerd is in een nieuw en uniek science fiction avontuur, vind ik Valerian nog eigenlijk best een aanrader. Als het verhaal je mee kan nemen, is Valerian and the City of a Thousand Planets daarnaast ook een prachtige film om naar te kijken.

Erik Jansen