Top 20 slechtste series van 2015 (Kevin Plaatje)

Het is begin september en dat betekent dat het televisieseizoen 2014-2015 er weer op zit. We kunnen nu een kijkje nemen naar de drama’s, komedies of andere genre tv-shows die ons wisten te vervelen, irriteren of die we gewoon regelrecht haten. Dus zonder teveel woorden vuil te maken; hier is mijn top 20 slechtste series van 2015!

20. Stalker (Seizoen 1)

Een goedkope herhalingsoefening van schrijver/bedenker Kevin Williamson om zijn versie van de populaire tv-serie Criminal Minds te willen maken. In de serie worden wekelijks voorspelbare zaken naar voren gebracht. Deze gaan over criminelen die je alleen lastig vallen van een afstandje, maar je niet vermoorden omdat dit niet zo’n type serie is. Stalker is gevuld met ééndimensionale personages, waaronder de detective met een drinkprobleem of de keiharde agente die ooit zelf te maken had met een stalker. Stalker is een herhaling van wat we al te vaak hebben gezien. Ook voelt het ouderwets aan in de hedendaagse tijd van social media.

19. Switched At Birth (Seizoen 3/4)

Misschien wel ABC Family’s meest belachelijke serie waarin twee meisjes tijdens hun geboorte per ongeluk werden verwisseld. In de tweede helft van het derde seizoen krijgen we te maken met een verkrachtingszaak die zo merkwaardig opgelost wordt dat je je afvraagt wat wel toegankelijk is voor een serie gericht op pubers. Je kan je ook afvragen waarom de makers hebben gekozen om het op zo een preutse televisienetwerk te vertellen. In seizoen vier proberen ze dit op te lossen door het hoofdpersonage Bay door een liefdescrisis te laten gaan met haar andere vriendje, wat opnieuw zorgt voor onevenwichtige plotwendingen die gewoon moeizaam worden om naar te kijken.

18. Saturday Night Live (Seizoen 40)

De legendarische live-sketch serie presenteerde dit jaar zijn 40-jarige jubileum met een heus spektakel. Hierin keerden oude en nieuwe sterren eenmalig terug om een laatste buiging te maken, voordat de show aan het nieuwste seizoen zou beginnen. Helaas voor de kijker begon dit nieuwe seizoen met een flink aantal teleurstellende gasten, waaronder actrices Dakota Johnson, Cameron Diaz en Taraji P. Henson. Nog erger was de overduidelijke lak aan talent dat onder de terugkerende castleden zat. Komedianten Kate McKinnon en Bobby Moynihan werden zo vaak ingezet dat het overduidelijk werd dat SNL zeker moet gaan denken over de volgende tien jaar, en hoe ze dat nog kunnen overleven.

17. Hell On Wheels (Seizoen 5)

Ik noem dit ook wel graag ”AMC’s veiligheidsnet”. De serie lijkt constant te vergeten dat er een publiek kijkt die uit is op uitdagende verhalen over het wilde westen: confrontaties tussen cowboys en indianen. We willen geen afleveringen zien waarin het hoogtepunt een conversatie is over hoe een treinspoor gebouwd wordt. Na vier seizoenen had ik wel verwacht dat dit laatste hoofdstuk meer actie en spanning zou bevatten. In plaats daarvan moeten we weer genoegen nemen met nieuwe personages. Om ze te leren kennen hoef je geen moeite te doen, omdat ze uiteindelijk niet relevant zijn voor het plot over Cullen Bohannan en The Swede.

16. Pretty Little Liars (Seizoen 6)

Opnieuw een ABC Family serie waarvan we kunnen zeggen dat deze”Jumped The Shark”, met de vraag wie de vervelende ‘A’ kan zijn die de meisjes al zo lang lastigvalt. Laten we het erop houden dat de conclusie je meer vragen geeft dan antwoorden. Maar het is ook belachelijk dat het al 6 seizoenen duurt om er achter te komen wie dit figuur nu eigenlijk was. Helaas krijgen we nog een extra seizoen, waarin we vijf jaar in de toekomst zijn gesprongen. De makers realiseerden zich waarschijnlijk dat de actrices er niet meer uitzagen als tieners, zodat ze dit nog even konden gaan uitmelken.

15. House Of Cards (Seizoen 3)

Als je me begin dit jaar zou hebben gevraagd of ik de briljante serie over Frank Underwood ooit op deze lijst zou zetten had ik je waarschijnlijk vreemd aangekeken. Maar helaas, het is de makers niet gelukt om de escapades van Frank als president even vermakelijk te maken als in de vorige twee seizoenen. Nou ligt dit zeker niet aan de sterke cast (Kevin Spacey is briljant zoals gewoonlijk) maar juist aan de schrijvers die het gewoon niet lukten de afleveringen even soepel vooruit te laten gaan. We kregen vergezochte verhaallijnen waarin Claire Underwood haar eigen politieke campagne start en Doug Stampers ontvoeringsklus nogal dood neervalt terwijl ze aan de gang zijn. Het is een dipje voor de populaire Netflix serie, welke hopelijk niet blijvend zal zijn.

14. The Big Bang Theory (Seizoen 8)

‘Nerds die grappig kunnen zijn is briljant!’… zeiden we 7 jaar geleden. Dit is inmiddels een vage herinnering. De extreem populaire serie over een groepje bevriende nerds  is tegenwoordig gedoemd door het gebruik van dezelfde personage gimmicks om het publiek tevreden te houden. Hoe vaak hebben we Sheldon Cooper het woord ”Bazinga” horen zeggen, of hoe vaak zien we hem 3 keer kloppen terwijl hij de naam van Penny roept. Het is vermoeiend. Ook wanneer de verhaallijnen van de personages nooit echt vooruit gaan, en de enige aflevering die werkt alleen werkt dankzij een sterke gastrol van Billy Bob Thornton. We hebben nog twee seizoenen voor de boeg, maar mijn hoop dat het beter zal worden is allang verdwenen.

13. Orphan Black (Seizoen 3)

Het enige dat deze serie mee heeft is de ijzersterke rol van Tatiana Maslany, die dit jaar terecht een Emmy nominatie voor haar 6 rollen ontving. Maar helaas begint de serie af te nemen in kwaliteit. Het uitgerangeerde plot begint inmiddels zo versplinterd te worden dat je er amper een touw aan vast kan knopen. Voor je het weet gebeurt er iets wat alles opnieuw zal veranderen. Dit werkt misschien bij een soap, maar niet bij een sci-fi/drama serie die continuïteit moet volgen en alles beter moet uitwerken.

12. The Last Ship (Seizoen 2)

Er valt bijzonder weinig te zeggen over deze serie, die samengevat kan worden in één woord: namelijk ”voorspelbaar”. Het kan gewoon niet genegeerd worden dat deze serie, geproduceerd door Michael Bay, duidelijk lak heeft aan intelligentie. Een simpel marineschip kan niet een hele epidemie bevechten, en vooral niet onder de leiding van Eric Dane, die hier misschien wel de meest houterige prestatie van het jaar aflevert.

11. Happyish (Seizoen 1)

Begin 2014 overleed de briljante acteur Phillip Seymour Hoffman, die nog werkende was aan een tv-pilot voor Showtime. Door zijn dood werd de serie omgedoopt in een nieuw jasje, en werd komiek Steve Coogan gevraagd de rol op zich te nemen. Dit resulteerde helaas in de meest banale serie die ik in een hele lange tijd heb gezien. Er is niemand om hier aardig te vinden, en vooral niet Coogan. Hij komt over als een arrogante hufter die alle ellende verdient die hij na zich toetrekt. Gelukkig merkte het publiek dit ook op, omdat de show al snel geannuleerd werd na een paar afleveringen.

10. The Following (Seizoen 3)

Een typisch gevalletje van ”tegen een dood paard aan schoppen”, iets waar de makers van deze show nog veel van moeten leren. Het idee van een nieuwe seriemoordenaar in de show was veelbelovend, maar helaas was dit te vroeg juichen voor de fans. Die realiseerden zich dat de oude Joe Carroll nog steeds onderdeel zou uitmaken van het verhaal. Hebben de makers dan niks geleerd van Homeland? Teveel van het goede kan een negatief effect hebben. Het zorgde er voor dat deze eens overhypte seriemoordenaars drama met een hele zachte sisser afloopt en het werkelijk niemand wat kon schelen, waaronder mezelf niet.

9. The Brink (Seizoen 1)

Ik ben een groot fan van Jack Black en Tim Robbins, maar niet wanneer ze zichzelf belachelijk maken met pis- en poep-grappen in een zogenaamd slimme politieke satire van HBO. Dit was een teleurstelling die werkelijk uit het niets kwam. Het idee om grappen te maken ten kosten van een geloof kan blijkbaar zo flauw worden, dat er zelfs kots gebruikt wordt om een glimlach op je gezicht te toveren. Ik was na 3 afleveringen ook snel klaar met deze serie, en dat waren er drie te veel!

8. Two and a Half Men (Seizoen 12)

Na twaalf lange jaren is er dan eindelijk een einde gekomen aan de sitcom, waarvan mensen al vier jaar roepen dat deze moest stoppen. Charlie Sheen was het kloppende hart van deze serie, en Ashton Kutcher wist dat te verzieken door simpelweg niet grappig te zijn. Maar wat dit seizoen tot een groot dieptepunt bracht, naast alle vergeten plotpunten en slechte grappen, was de valse belofte van een Charlie Sheen cameo die er nooit kwam. De finale voelde zo meer aan als een wrede inside joke.

7. Between (Seizoen 1)

Netflix had dit jaar besloten series te maken vanuit andere landen, die op een wekelijkse basis uitgezonden worden. Between was er zo eentje, die regelrecht uit Canada kwam. Het ging over een groepje kinderen die moeten proberen te overleven nadat een epidemie iedereen boven de 21 heeft uitgeroeid. Probeer eens uit te zoeken wat er mis is met de synopsis voor deze serie, en je zult zien dat het probleem van de pilot nog erger was dan je ooit zou kunnen bedenken. Ik kan je verder niks vertellen over de serie. Dit is meer bedoeld als een waarschuwing om deze serie zo mogelijk te vermijden.

6. True Detective (Seizoen 2)

In 2014 was het moeilijk te negeren dat wanneer je over tv-series sprak er ook gesproken zou worden over het eerste seizoen van True Detective. Het was briljante televisie, met een boeiend verhaal vol met goed uitgewerkte personages, de juiste donkere toon en een climax die je nog lang zou nablijven. Nou, neem alle positieve dingen van seizoen 1 en maak ze saai, depressief en regelrecht irritant, en je krijgt de mengelmoes dat seizoen 2 was. Van ééndimensionale personages tot een finale aflevering die misschien de boeken in zal gaan als de saaiste ooit. Het waren 8 afleveringen die misschien ambitieus waren, maar achteraf beter begraven konden worden.

5. Eye Candy (Seizoen 1)

Cyberstalken is een vervelend iets, dat hopelijk niemand overkomt. Maar wat ook niet had moeten gebeuren was MTV die besloot er een hipster tiener drama van te maken. In de hoofdrol zagen we voormalig Nickelodeon ster Victoria Justice, die als een soort amateur privédetective gekleed in leer onderzoek doet naar wie haar lastig liep viel. Veel mensen waren het met me eens, want deze verschrikking verdween snel van de buis.

4. The Slap (Seizoen 1)

Wanneer je te maken hebt met een familiedrama denk je aan een sterfgeval in de familie. Je denkt niet aan een jongen die irritanter is dan een mug die toevallig een klap krijgt omdat hij bijna iemand fataal verwondt met een knuppel. Toch kregen we er een 8-delige miniseries over op NBC. De serie had een cast had waar je ‘u’ tegen kan zeggen, maar je had er uiteindelijk meer medelijden mee omdat ze zichzelf zo belachelijk maakten in hun rollen. De serie was altijd bedoeld om één seizoen te duren. Zelfs als de makers meer hadden willen produceren was dat waarschijnlijk niet gebeurd door alle negatieve reacties op het idiote concept.

3. Sense8 (Seizoen 1)

Netflix gaat duidelijk de winnaar worden van slechtste TV-series in 2015. Bij de Netflix-serie Sense8 is het moeilijk uit te leggen wat het centrale probleem was, maar in het ambitieuze project van The Wachowskis zagen we het slechtste acteerwerk van het jaar. Het plot was zo onlogisch dat je een aflevering misschien wel 20 keer moet kijken om het te snappen, iets wat helemaal tegen de titel ingaat. Nu zullen sommige mensen de serie briljant vinden en meer diepgang kunnen vinden dan ik, maar voor mij was dit een gruwelijke ervaring. Hierbij distantieer ik mezelf officieel van The Wachowskis als getalenteerde filmmakers.

2. Under The Dome (Seizoen 3)

Stephen King is een geweldige schrijver die duidelijk weet hoe hij aangrijpende boeken kan schrijven die miljoenen mensen lezen. Maar helaas zorgen die niet altijd voor goede tv-series. Dit werd pijnlijk duidelijk met Under The Dome, waarin een koepel over een dorpje viel.  Dit seizoen wist de kijker opnieuw te misleiden door te laten denken dat de groep uit de koepel kon komen, maar dat ze eigenlijk vastzaten in een cocon. Helaas gaf dit de makers redenen om weer een seizoen lang de personages in verschillende irritante dramatische situaties te brengen. Deze waren voorspelbaar en gewoon dom. Gelukkig heb ik vanuit betrouwbare bron gehoord dat dit ook meteen het laatste seizoen zal zijn van Under The Dome.

1. Finding Carter (Seizoen 2)

Als je nog nooit eerder hebt gehoord van Finding Carter ben je één van de gelukkigen. Je hoefde namelijk dit verschrikkelijk tiener drama van MTV niet aan te zien. Van alle tv-series dit jaar wist deze mij tot wanhoop te drijven. De serie deed namelijk iets wat onvergetelijk is, namelijk zijn ziel verkopen aan de duivel. Wat ik hiermee bedoel is dat er een aflevering is waarin er letterlijk promotie wordt gemaakt voor een speelfilm die dezelfde week uitkwam in de Amerikaanse bioscopen. De makers hebben dus zo weinig vertrouwen in de serie dat ze letterlijk een hele aflevering schreven rondom die promotie. Het helpt niet dat de rest van de serie vol zit met scheve plotpunten, beroerd acteren, irritante personages en cliffhangers die op het laatste moment naar voren komen om er nog een extra seizoen aan te plakken. Voor deze redenen is dit de slechtste serie van 2015!

Kevin Plaatje