Cineweek | Abel: een briljante Nederlandse film

Mijn (bijna) wekelijkse Cineweek artikelen hebben als doel om de dingen die ik op filmgebied meemaak in een blog te verwerken. Ik vind het zelf altijd leuk als er een hype of controverse is waar ik een lekker tegendraadse mening over heb, maar dat is helaas niet altijd het geval. Gezien ik de afgelopen week weinig bijzonders heb meegemaakt leek het me leuk om een klassieker te bespreken. Dit keer gaat het om een Nederlandse film.

Zoals jullie misschien wel weten ben ik de afgelopen tijd een aantal keer bij een aantal seminars en cursussen op het gebied van film geweest. Een recent voorbeeld was De Kijk van Koolhoven, waar mijn vorige Cineweek over ging. Het leuke van zulke evenementen is dat je er vrijwel altijd een aantal kijktips aan overhoudt. Zo was ik in september vorig jaar bij Dutch Cinema – Behind the face of Calvinism, dat ging over de Nederlandse cinema. Een van de films die daar besproken werd had direct mijn interesse.

Het ging hier om Abel, een door Alex van Warmerdam geschreven en geregisseerde komedie. We kregen een zeer ongemakkelijke scene te zien waarin de ouders van de nog thuiswonende hoofdpersoon (gespeeld door van Warmerdam zelf) een date voor hem hebben georganiseerd. Alsof dat nog niet erg genoeg is vindt de eerste ontmoeting ook nog eens plaats in zijn eigen woonkamer, onder toezicht van zijn ouders. Hoe dit eruit ziet kun je hieronder zien:

Ondanks dat het tafereel in het fragment enorm akward aanvoelde kreeg ik direct interesse om Abel te zien. Gezien het hier om een wat oudere Nederlandse film ging leek het erop dat de enige manier om deze te bemachtigen het bestellen van de DVD was. Of misschien downloaden, mits er internetpiraten zijn die zover gaan dat ze een Nederlandse film online zetten ?. Gezien ik zowel braaf als gierig ben heb ik geen van beide gedaan, waardoor ik de film ook niet kon zien. Totdat ik er onlangs achter kwam dat Abel gewoon op Videoland stond. Het spreekt voor zich dat ik hem zo snel mogelijk heb bekeken.

De film is tevens nog via andere kanalen te zien:

Het bleek al snel dat de scene die ik destijds had gezien overeenkwam met de rest van de film. Abel is een heerlijk absurde komedie waarin Hollandse kneuterigheid gecombineerd wordt met excentrieke karakters. We zien een eigenwijze en sociaal onhandige dertiger die nog steeds bij zijn ouders woont.  Alsof dat niet erg genoeg is maken zijn ouders de pijnlijke situaties die hij veroorzaakt in de meeste gevallen nóg ongemakkelijker. Ondanks dat ik er als kijker ook een soortgelijk gevoel van kreeg genoot ik er met volle teugen van.

Wel deed de film me ergens denken aan The Big Lebowski. Niet zozeer qua inhoud, maar meer omdat het bij beide films op een gegeven moment niet meer duidelijk was waar het verhaal naartoe ging. Dit hoeft in principe niet perse slecht te zijn (voorspelbaarheid is tenslotte ook niet alles), maar maakt het wel lastiger om tot een bevredigend einde te komen. Het einde van Abel was in mijn ogen stukken beter dan dat van The Big Lebowski, al vond ik het ergens toch een anti-climax.

Afgezien van een enkel kritiekpunt vond ik Abel een erg leuke en creatieve komedie die ongetwijfeld een plekje in mijn lijstje met favoriete Nederlands films verovert heeft. Al moet ik zeggen dat die tot op heden nog niet zo lang is 😉

Martijn Pijnenburg