Recensie | Cinderella

Musical films hebben in de afgelopen jaren steeds meer populariteit verweven. Les Misérables, La La Land en het recent verschenen In the Heights hebben nagenoeg alleen maar lovende kritieken gekregen. Dit soort films hebben, net als de theaterevenementen waarop ze gebaseerd zijn, iets magisch en meeslepends. Het voordeel bij musical films is dat er visueel meer mogelijk is dan in de voorstellingen op de planken. Kunnen we de nieuwe versie van Cinderella aan het lijstje van populaire musicals toevoegen? Je leest het in deze recensie van de film Cinderella door Joël Mulder.

Titel: Cinderella
Regisseur: Kay Cannon
Cast: Camila Cabello, Idina Menzel, Minnie Driver, Nicholas Galitzine, Billy Porter, Pierce Brosnan
Scenarist: Kay Cannon
Genre: Romantische komedie/familiefilm 
Speelduur: 113 min

Recensie Cinderella

Vorige week kwam de film Cinderella uit, een musical film die het klassieke sprookje in een nieuw jasje (of jurkje) steekt. In de promotie kwam naar voren dat de regisseuse (Kay Kannon) ook de producer was van twee Pitch Perfect films. De rol van Cinderella zelf is weggelegd voor zangeres Camila Cabello.

Het mooiste aspect van de film is in hoeverre deze zichzelf totaal niet serieus neemt. Dat haalt de druk weg bij de kijkers. De film probeert niet haar uiterste best te doen om kijkers mee te slepen in de magie, want daar drijft ze zelf ook een beetje de spot mee. Deze komische insteek is wel gevaarlijk, want het haalt wel datgene weg wat doorgaans de aantrekkingskracht van musicals is. Nu dit weg is, zorgt het er wel voor dat de film erg leeg en generiek aanvoelt wanneer het niet grappig is of een groot muzikaal nummer bevat. Het valt te bezien of het voor de doorsnee kijker genoeg van die laatste twee elementen bevat.

Het scheelt in ieder geval dat Camila Cabello de hoofdrol heeft, want voor iemand wiens wortelen meer in de muziekwereld liggen, zet ze een verrassend toegankelijke Cinderella neer. De komische ondertoon is dan weer vooral te danken aan Billy Porter en Nicholas Galitzine.

Dan nog een woord over het musicalaspect. De film begint al meteen met datgene waarvoor je een film binnen dit genre kiest: de grote, goed georkestreerde muzikale nummers waarin er volledig wordt uitgepakt. Veel dansende en zingende mensen in een groot muzikaal geheel. Gelukkig begint de film daar meteen mee. De twist hier is dat het nummers zijn uit hedendaagse popmuziek in plaats van voor de musical geschreven nummer (zoals in La La Land), of nummers van een artiest (zoals in Rocketman). Dat geeft het klassieke verhaal toch een fris, modern tintje.

Wat het verhaal betreft: het scheelt dat geen van de acteurs het geheel serieus nemen, want dat zou ontzettend moeilijk te verkopen zijn en heel onaangenaam om te moeten kijken. Het verhaal is namelijk, ondanks de aanpassingen ten opzichte van het origineel, ontzettend voorspelbaar. De aanpassingen die er zijn, bijvoorbeeld het feit dat Cinderella een droom heeft om modeontwerpster te worden, doen dusdanig weinig verrassends dat de zin ‘a modern take on the fairy tale’ wel overdreven voelt. Dit wil niet zeggen dat de film niet vermakelijk is, maar het is alleen minder episch, magisch, of meeslepend, dan wat een musical wel vaak hoopt te doen.

Cinderella is ongetwijfeld niet zo episch of goed uitgewerkt als andere musical films, maar dat haalt het vermaak dat deze film biedt niet weg. De film ziet er kleurvol uit, de spot op het genre is erg geestig, en de grootse muzikale nummers op basis van popmuziek is een vrolijke toevoeging.

★★1/2☆☆

Joël Mulder

VOLG ONS

Wil je de hele week op de hoogte gehouden worden van het laatste nieuws? Houd dan onze pagina in de gaten of volg Entertainmenthoek op Facebook, Instagram, Twitter en Pinterest. Zo blijf je op de hoogte van het laatste nieuws rondom je favoriete films en series.