Recensie Corsage

In het jaar 1877 moest keizerin Elizabeth van Oostenrijk de waarheid onder ogen komen die heden ten dage nog steeds relevant is: 40 worden. Voor haar was deze mijlpaal echter nog tragischer. Waar ze eerst werd aanbeden voor haar schoonheid, is daar vanaf haar 40e niks meer van over. Althans, dat is wat de samenleving destijds adverteert. Corsage, van Duitse regisseur Marie Kreutzer, vertelt hoe Elizabeth hiermee omgaat. Lees hieronder de Corsage recensie.

Titel: Corsage
Regisseur: Marie Kreutzer
Scenario: Marie Kreutzer
Cast: Florian Teichtmeister, Vicky Krieps, Jeanne Werner, Katharina Lorenz, Manuel Rubey, Alma Hasun, Finnegan Oldfield, Lilly Marie Tschörtner, Aaron Friesz, Colin Morgan, Rosa Hajjaj
Genre: Historisch drama
Speelduur: 115 minuten

Eerst even iets anders. Het zit in de aard van een filmrecensent om in detail te treden over een gegeven film. Wat maakt de film goed, wat had er beter gekund, welke aspecten komen het meest naar voren, wat waren de verwachtingen, hoe staat dit in verhouding tot het genre of het eerdere werk van de regisseur, enzovoorts. Er zijn filmrecensenten die zich uitermate goed inlezen en voorbereiden alvorens naar een film te gaan. Het bestuderen en bekritiseren van een film is hun werk. De mening van de desbetreffende criticus wordt zo veel mogelijk achterwege gelaten, met het doel om een reportage (en eigenlijk vooral een advies) te geven voor een zo groot mogelijke doelgroep. De uiteindelijke recensie dient leesbaar te zijn voor zowel leek als doorgewinterde filmkenner.

Zelf ben ik van mening dat de mening van een criticus -vooral tijdens momentopnames zoals vlak na een film, waar de emoties nog hoog kunnen zitten- karakter kunnen geven aan een recensie. Zelf ben ik geen voorstander van een film reduceren tot het toebedelen van punten aan een aantal kernelementen zoals verhaal, camerawerk, en muziek. Ik ben zoveel mogelijk bezig met de vraag: Voor wie is deze film bedoeld? Dan kan het zijn dat ik niet in die categorie val. Wanneer ik niet onder de indruk ben van een film vanwege mijn gebrek aan ervaring met een genre of regisseur. Zo heb ik in een filmblog van een aantal weken terug aangegeven dat Oldboy mij niet wist te overtuigen en waarom. Ik was simpelweg niet bekend met de regisseur en had de verkeerde verwachtingen. Deze persoonlijke ervaring neem ik mee in mijn recensie. Het uiteindelijke cijfer wordt hierdoor beïnvloed en dat maakt mijn beoordeling subjectief. Subjectiviteit is immers niet te vermijden, ook niet bij de meest objectief ogende recensies. Daarom ben ik ook niet te spreken over het gebruik van cijfers op een schaal van 5 of 10. Een 5/10 kan bijvoorbeeld compleet verschillende dingen betekenen. Zowel Enola Holmes als The Green Knight hebben van mij dit cijfer gekregen, allebei vanwege compleet verschillende redenen.

Dus, de vraag is: Voor wie is Corsage bedoeld en in hoeverre kan ik er iets over zeggen? Hoeveel ik ook houdt van het uitgebreid bespreken van een bepaalde film, zijn er altijd wel een paar waar ik persoonlijk niet veel over te zeggen heb. Corsage is zo’n film. De opzet van deze film is erg uniek, aangezien de film het verhaal vertelt over hoe Elizabeth tegen de verwachtingen van haar omgeving in gaat en eigenlijk de rol die bij een 40-jarige uit die tijd past, weggooit. Het is een historisch kostuumdrama over een vrouw die tegen de gevestigde orde ingaat. Een hoofdpersonage dat de spotlight verdient en een film die met oog voor detail is gemaakt. Toch moet ik het hier gaan zeggen: Deze film is niet voor mij. Ik ben bekend met kostuumdrama’s; ik heb geen afkeur voor arthouse films; ik houd van films die de geschiedenis in duiken, maar dit is niet het soort film waar ik veel over kan of mag zeggen.

Dit heeft voornamelijk te maken met het verhaal, verwachtingsmanagement van de maker zelf, en in hoeverre de film blijft hangen. Het verhaal heeft geen duidelijk begin- of eindpunt. Dit is allicht met opzet gedaan, maar het was wel handig geweest om op voorhand te weten dat dit een karakter-gedreven film is en niet een kostuumdrama om bij weg te kunnen zwijmelen. Natuurlijk is dit een film waarbij van tevoren inlezen een pre is, maar ik ben van mening dat een film ook op zichzelf een verhaal moet kunnen vertellen. Ik had mij in ieder geval niet ingelezen, en dat wist de film mij pijnlijk duidelijk te maken. Over voorkennis gesproken, de film verwacht dat de kijker bekend is met de tijdsgeest en de historische gebeurtenissen. Leken op het gebied van geschiedenis zullen het misschien lastig vinden een rode draad te vinden in deze collectie gebeurtenissen. Van deze collectie is er bij mij vrijwel niks blijven hangen. Het is het kaliber film dat bij mij niet een bijzondere indruk heeft achter gelaten.

Lang verhaal kort: Corsage is een historisch kostuumdrama en een arthouse film. Dit wil zeggen dat het qua vorm vaker tegen de norm ingaat. Het is film die vooral een karakterschets voorschotelt. Mocht dit jou bekoren, dan is de film een aanrader. In verband met het bovenstaande verhaal zal ik er voor deze Corsage recensie geen cijfer aan vastplakken.

Joël Mulder

VOLG ONS

Wil je de hele week op de hoogte gehouden worden van het laatste nieuws? Houd dan onze pagina in de gaten of volg Entertainmenthoek op Facebook, Instagram, Twitter en Pinterest. Zo blijf je op de hoogte van het laatste nieuws rondom je favoriete films en series.

Recensie Corsage | Tegen de norm in?