Recensie The Father | Deze zal je nog dagen bijstaan

Het was altijd al duidelijk dat Amerika meer een filmcultuur is dan Nederland. Toch is het zonde dat ik zulke goede dingen hoorde over films die ze daar in februari vertoonden en ze zelf pas maanden later in de bioscoop kan zien. Zo ook Florian Zeller‘s eerste film The Father. Deze heeft zelfs al meegedaan aan de Oscars begin dit jaar. The Father is dan ook een zeer artistieke film. Lees hieronder de recensie van de film The Father.

Titel: The Father
Regisseur: Florian Zeller
Cast: Anthony Hopkins, Olivia Colman, Mark Gatiss, Olivia Williams, Imogen Poots
Scenarist: Christopher Hampton, Florian Zeller
Genre: Drama
Speelduur: 97 min

Recensie The Father

Een oude man weigert alle hulp van zijn dochter, alhoewel hij dit overduidelijk nodig heeft. Terwijl hij de veranderende situaties probeert bij te houden begint hij te twijfelen over zijn geliefden, zijn eigen verstand en het weefsel van de werkelijkheid. De oude man heet Anthony (gespeeld door Anthony Hopkins) en het feit dat dat zijn naam is, is een van de weinige zekerheden in deze film. Anthony heeft dementie, en de hele film speelt zich vanuit zijn optiek af. Je kunt dus een zeer abstract verhaal verwachten.

Niets is wat het lijkt

Deze film heeft een bepaalde kwaliteit. Met momenten is er sprake van zo’n hoog niveau, dat je amper voelde dat het een film was. Deze kwaliteit is Anthony Hopkins. Zijn optreden hier is charmant, briljant en tegelijkertijd ontroerend en hartverscheurend. De hele film is dan ook op het hoofdkarakter gebouwd. De casting directors hadden geen betere keus kunnen maken dan Anthony Hopkins in te huren. Het is dan ook geen verassing dat regisseur Florian Zeller het karakter speciaal voor Anthony Hopkins maakte en dat hij de film in het Frans had gemaakt als deze niet mee wilde werken.

Zoals vermeld heeft The Father al mee mogen spelen met de Awards van the Acadamy of Motion Picture Arts and Sciences. Het heeft 6 nominaties binnengehaald. Best Picture won het niet, Best Actor in a Leading Role wel. Anthony Hopkins werd hiermee de oudste ontvanger van een Oscar in een competitieve Acteercategorie, met een leeftijd van 83 jaar. Op het begin voelde het fout om de overleden Chadwick Boseman zijn enige kans op een Oscar te ontnemen, maar dit moet wel een van de beste optredens zijn die ik ooit gezien heb. Ik heb er na deze film genoegen mee genomen.

Hoe voelt het om dementie te hebben?

Ook nam The Father de welverdiende Oscar voor best geadapteerde script mee naar huis. Scènes worden gewisseld en gehusseld om het falende geheugen van Anthony te stimuleren. De film doet dit zo goed dat je constant net zo in de war bent als Anthony, maar altijd het verhaal kan volgen. Dit zorgde ervoor dat toen de lichten aangingen en de cast en crew hun welverdiende credits kregen, dat ik het gevoel had alsof ik pas 10 minuten in de zaal zat. Het montagewerk had hier ook veel invloed in.

Scènes vliegen soepel in elkaar over. Om de dementie goed over te brengen worden verschillende gebeurtenissen soms meerdere keren laten zien, en acteurs verwisseld. Het voelt nooit fout. De film zorgt hier op een bepaalde manier voor, een manier waar ik net mijn vinger niet op kan letten. Ik was dan ook niet constant bezig met het analyseren van de technische- en verhaalaspecten, zoals ik normaal wel doe, omdat het verhaal zo grijpend is. Het voelt amper als een film.

Films mogen wel eens verwarrend zijn en informatie achterhouden. Het is echter niet dat bedoel dat het publiek constant het verhaal probeert te snappen en daardoor afgeleid raakt van de daadwerkelijke film. Maar wanneer het publiek samen met het hoofdkarakter het verhaal probeert uit te vogelen, net zoveel weet of net ietsjes meer, dan blijft het interessant. De makers van The Father hebben ervoor gezorgd dat dit laatste op de film van toepassing is.

Stick to your concept!

Er zijn enkele zeldzame films die gaan over slechts één idee. Eén concept. En deze verkennen alle aspecten van dit concept. Ik denk hierbij aan Requiem for a Dream, die drugs in een neutraal maar breed perspectief zet, of de recente film Druk (Another Round), die alcoholisme in representeert en op een neutrale manier laat zien. Dat doet The Father ook. De film geeft een mentale ziekte op een brede manier weer. Het heeft er geen commentaar op. Het biedt geen oplossingen, het zegt niet hoe je ermee om moet gaan. Het laat slechts zien wat erbij komt kijken.

Dat is wat mij het meest aanstaat in de film. Het is een neutrale schets van dit concept. En het laat alle hoeken en aspecten zien; de goede dagen, de minder goede dagen, de pijn bij Anthony’s geliefden, de pijn in Anthony zelf. De film is ook niet bang om je hart te breken, een bepaalde scène tegen het einde van de film sprong eruit omdat het zo ontzettend zielig was.

Florian Zeller is een Franse toneelschrijver die dit veelgeprezen verhaal heeft bedacht als toneelstuk: Le Père uit 2012. Hij heeft dit zelf hervormd naar een film en dat werd zijn feature film debuut. Het voelt dan ook vaak als een gefilmd toneelstuk: de film speelt voornamelijk af op dezelfde sets en dit geeft het gevoel dat het hoofdkarakter gevangen zit. Hij is nooit buiten, hij heeft altijd een dak boven zijn hoofd. Dit past goed bij het feit dat Anthony niet meer voor zichzelf kan zorgen. Hij is bovendien zelden alleen op het scherm.

Ik verwachtte van The Father een artistieke film met goede optredens. Er bleek zoveel meer in te zitten. Het verhaal was constant aangrijpend, de optredens waren een van de beste van het afgelopen decennia en de technische aspecten zijn uitstekend. Deze film zal voorlopig nog wat aandacht van mij krijgen. De film zelf, en het feit dat Florian Zeller nu een film gaat maken genaamd The Son. Misschien krijgen we op zijn tijd nog The Holy Spirit?

The Father is geen mainstreamfilm, hij zal niet in ieders smaak vallen maar als je artistieke verhalen die goed verteld zijn kan waarderen is het de noodzaak om deze film zo snel mogelijk te bekijken. Deze zal je nog dagen bijstaan.

★★★★★

Rick van Wijk

The Father kijken

Wie The Father ook wilt zien kan in verschillende Nederlandse bioscopen terecht, waaronder Pathé, Vue, Kinepolis en verschillende filmhuizen.

VOLG ONS

Wil je de hele week op de hoogte gehouden worden van het laatste nieuws? Houd dan onze pagina in de gaten of volg Entertainmenthoek op Facebook, Instagram, Twitter en Pinterest. Zo blijf je op de hoogte van het laatste nieuws rondom je favoriete films en series.