Blog | Alle Spider-Man films gerangschikt

Op 16 december gaat de nieuwste Spider-Man film in première: Spider-Man: No Way Home. Deze langverwachte film is een direct vervolg op Spider-Man: Far From Home en heeft het internet al meerdere malen gebroken. Niet alleen verliezen fans het om de terugkeer van oude Spider-Man schurken en mogelijke terugkeer van Tobey Maguire en Andrew Garfield als respectievelijke Spider-Mannen, maar de eerste trailer voor de film had een recordaantal kijkers voor een trailer binnen 24 uur behaald. Er is sinds Avengers: Endgame niet meer zoveel reden geweest om alle films in een serie terug te kijken. In dit artikel ga ik alle Spider-Man films na, van minst tot meest favoriet. Venom is een Spider-Man karakter, dus ook hij hoort thuis in het rijtje! 

Alle Spider-Man films

Bekijk de trailer van de aankomende film Spider-Man: No Way Home.

11. The Amazing Spider-Man (1977)

Wat? Een Spider-Man film uit 1977? Hele goede kenners van het wegslingerende karakter weten dat voordat Tobey Maguire het pak aantrok, Nicholas Hammond de eerste live-action Spider-Man acteur werd. Deze film diende als eerste paar afleveringen van de Spider-Man televisieshow, en hoewel het in Amerika meteen op televisie te zien was, is het in Europa in de bioscopen te zien geweest. De inclusie ervan op deze lijst is vrij ironisch. Ik kon de film zien doordat hij in het geheel op YouTube staat, maar kwalitatief gezien is het zeker de slechtste Spider-Man film.

Ook al is het argument te maken dat deze film uit hetzelfde jaar als Star Wars kwam, ga ik de film niet compleet ontleden om te vertellen wat er mis mee is. Het budget was laag! Het is een televisiefilm! Natuurlijk is het verhaal dan absurd, zijn de special effects helemaal niet goed verjaard en is al het acteerwerk smaakloos! Toch moet ik zeggen dat het leuk was om te zien. Als je een keer met je vrienden bent en geen idee hebt wat je op moet zetten, raad ik aan om deze film op YouTube op te zoeken. Jullie zullen de tijd van je leven hebben.

★1/2☆☆☆

10. Venom (2018)

Van al deze films, die ieder ongetwijfeld imperfect is, valt Venom het meest door de mand. Met deze film weet ik niet altijd wat ik ermee aan moet. De structuur van de film is overal en nergens. Tom Hardy is geweldig als Eddie Brock, en zijn komische gesprekken met Venom zijn het beste aspect van de film. Het jammere is dat de film zichzelf erg serieus neemt, en nog steeds een grootschalige, goede blockbuster wil zijn. Daarmee, vooral met de schurk en structuur, gaat Venom onderuit. Ook al staat deze op de laatste plaats, heb ik geen hekel aan de film. Hij is vrij vermakelijk zelfs! En het wordt alleen maar beter.

★★1/2☆☆

9. The Amazing Spider-Man (2012)

The Amazing Spider-Man was een complete reboot na de originele trilogie. De hele cast en crew was vervangen en Andrew Garfield trok voor het eerst het pak aan. In mijn herinnering was dit altijd een vergetelijke film en ik kon er weinig van herinnerden. Maar met een nieuw referentiekader was dit een ontzettend interessante film. Andrew Garfield is geweldig in de rol. Zijn chemie met Emma Stone als Gwen Stacy is onbeschrijflijk, en geen enkele andere film in deze lijst (op The Amazing Spider-Man 2 na) heeft een geloofwaardigere relatie in het midden staan. Natuurlijk is dit nog steeds geen uitzonderlijke film. De schurk was apart en voelde erg afstandelijk van de emotionele kern van de film, de structuur was wederom rommelig en bepaalde dingen waren niet zo origineel als ze hadden kunnen zijn. Ik was echter positief verrast door hoe erg Garfield me meenam in het verhaal.

★★★☆☆

8. Venom: Let There Be Carnage (2021)

Deze film is vrij recent, ik heb er zelfs een recensie over geschreven 2 maanden geleden. Mijn mening over Venom: Let There Be Carnage is vrij simpel: het is een perfect vermakelijke film. Het bouwt op de eerste film als je het over humor hebt, het verdubbelt de chemie tussen Eddie en Venom, wat het beste was aan de eerste film, en is eigenlijk simpelweg een 90-minuten durende actieachtbaan. Met een bak popcorn doen alle kritieken er voor mij niet meer toe en kan je hier een super vermakelijke avond van maken. En de post-credit scene valt ook zeker niet te missen in deze voorbereidingsmarathon.

★★★1/2☆

7. The Amazing Spider-Man 2 (2014)

Toen ik klaar ging zitten om deze controversiële Spider-Man film terug te kijken werd ik compleet verrast. Ik had hem al zo’n 2 jaar niet gezien en had hem altijd onbewust afgewezen. De status van de film is compleet vergaan, maar toen ik de film opnieuw keek vroeg ik me af waarom. Er zitten namelijk zo veel goede dingen in de film die gewoon niet erkend worden! Andrew Garfield en Emma Stone hebben een paar van de beste scenes in de film samen, hun chemie is fantastisch. Dat is ook niet gek, aangezien ze in het echt ook een relatie hadden. Het optimisme in sommige Spider-Man scenes is aanstekelijk, met name door de intens goede muziek in de film. Hans Zimmer neemt de originele score van de eerste naar een heel nieuw niveau. De doorgetrokken verhaallijn die Peter van Gwen afscheidt raakt alle juiste noten, en dit maakt de resolutie ontzettend emotioneel, maar vooral origineel. Enkel al omdat geen andere superheldenfilm ooit die kant op durfde te gaan. Natuurlijk zijn de schurken zowat beschamend in de film, en zie ik weer een rommelige structuur terug in het script. The Amazing Spider-Man 2 heeft stijl, het durft naar bepaalde plekken te gaan die geen andere comic book film ooit heeft gedurfd en bezorgde me verbazingwekkend genoeg meerdere malen een glimlach. Een tweede kans voor deze film heeft mij overtuigd dat hij echt ondergewaardeerd is.

★★★1/2☆

6. Spider-Man 3 (2007)

Spider-Man 3 is een vrij beruchte film. Iedereen bekritiseert het als een van de slechtste Spider-Man films. Ergens is dat niet gek: het heeft drie schurken die allemaal meer schermtijd en ontwikkeling nodig hadden, het heeft een paar van de domste scènes van de hele serie en het zet zichzelf vrij vaak voor schut. Maar de laatste tijd ondergaat Spider-Man 3 een ontwikkeling van herbeleving. Net zoals de Star Wars prequels worden de fouten die de film begaat meer geaccepteerd, en wordt het gewaardeerd voor de dingen die het wel goed doet.

Ik ben altijd voor het positieve in iets zien, ik ben van nature optimistisch en vind het leuker om goede films uiteen te zetten dan slechte films. Spider-Man 3 is een van de meest ontroerende Spider-Man films. Van de Sam Raimi trilogie voel ik me het meest verbonden met deze film. Peter Parker ondergaat een zwaar proces van het herwaarderen van de relaties die hij heeft, met Mary Jane, Harry Osborn en de omstandigheden rond de dood van Uncle Ben. De film vliegt ook razendsnel voorbij, omdat het erg goed gemonteerd is.

De kwaliteit van het script hier is compleet subjectief. Sommige dingen werken inderdaad niet, de ontwikkeling van Harry Osborn als Green Goblin is niet goed geschreven, Sandman heeft totaal geen plek in de film en de regisseur wilde (duidelijk) Venom niet eens behandelen. Maar de duistere versie van Peter Parker is zowel ironisch als daadwerkelijk geweldig te genieten. De scene waarin Sandman zichzelf vormt is fantastisch, en geen enkele scene in de film is vervelend om te zien. Maar je merkt vooral op het einde dat de emotionele boodschap van de film overkomt, en het laatste shot dat zonder woorden de film eindigt is bitterzoet. De film bestaat uit (verrassend veel) daadwerkelijke goede onderdelen die leuk zijn om te kijken, en een aantal slechte onderdelen die ironisch te waarderen zijn. Ik kan deze film zonder moeite nog vele malen aanzetten!

★★★★☆

5. Spider-Man (2002)

Het origineel, de allereerste (serieuze) Spider-Man film! Deze film was niet alleen het begin van de Spider-Man reeks, maar ook een belangrijk onderdeel van het begin van comic book blockbusters zoals we die nu kennen. Nadat X-Men in 2000 uitkwam was dit een voorbeeld van dat stripkarakters op het witte doek serieus genomen konden worden. Bovendien vond Kevin Feige, President van Marvel Studios, zijn talent voor het superhelden genre in deze vroegere reeksen als (uitvoerend) producent. Maar buiten dit alles staat de film ontzettend goed op eigen kracht.

De film behandelt alle onderdelen van Peter Parkers origine erg goed. Het is verrassend goed gefilmd, de muziek is iconisch en het verhaal is sterk. Willem Dafoe speelt de schurk met zoveel energie en krankzinnigheid en is iconisch in de rol. Hoewel Tobey Maguire soms iets te ongemakkelijk is voor mijn smaak, past hij goed in de rol van Peter Parker. Minder goed in de rol van Spider-Man, die ook een stuk minder tijd in de spotlight krijgt in deze film. Alles komt echter samen op een prachtige manier. Ik mag dan niet per se nostalgie hebben voor de film, maar ook zonder dat waardeer ik dit als een fantastische film!

★★★★1/2

4.Spider-Man 2 (2002)

Deze Spider-Man film uit mijn geboortejaar is misschien wel het meest geprezen. En zeker niet onterecht, het pakt alle goede dingen uit de eerste film en breidt ze uit. Peter Parker kan zijn geheime superheldenleven niet meer balanceren met zijn publiekelijke leven. Hij moet keuzes maken, dingen opofferen en dat is erg moeilijk. Hij houdt van Mary Jane Watson maar kan het niet vertellen voor haar veiligheid. Zijn beste vriend Harry Osborn is boos op Spider-Man om de dood van zijn vader, en daar ontstaan conflicten uit. Peter heeft het er maar druk mee!

Ditmaal is Alfred Molina de schurk van het verhaal als Doctor Octopus. Zijn karakter ondergaat een sympathieke ontwikkeling en is indirect verbonden met Spider-Man, een intiem conflict dus. Dit verhaal, samen met Peter Parkers nieuwe herkenning van het belang van een superheld voor de stad, maakt voor een ontzettend meeslepend verhaal. Qua toon is het ontzettend vergelijkbaar met de eerste. Het is ook vergelijkbaar in hoe onserieus de film kan zijn, maar dat is niet erg. Voor mensen die met deze film zijn opgegroeid kan ik me voorstellen dat hij dicht bij hun hart staat. Hoewel de MCU-versie van Spider-Man het voor mij iets beter doet, staat deze ook erg hoog op mijn lijstje. Bovendien ziet de originele trilogie er beter dan ooit uit op de schitterende 4K Blu-ray set waar ik ze op kijk!

★★★★1/2

3. Spider-Man: Far From Home (2019)

Spider-Man: Far From Home is de meest recente Tom Holland Spider-Man film en volgt hem als hij naar Europa gaat. Spider-Man heeft even genoeg van al het superheldengedoe. Nadat hij Tony Stark heeft verloren kan hij gewoon een vakantie gebruiken! Ik hou van deze film. Ik zou al snel zeggen dat het een comfort-film is. Ik ben altijd in de stemming om hem te kijken. Visueel is het kleurrijk en een spektakel, maar vooral de muziek doet het voor mij. Michael Giacchino‘s score zet altijd een glimlach op mijn gezicht, deze is ontzettend optimistisch. Tom Holland, Jake Gyllenhaal en Zendaya leveren fantastische optredens in de film.

Maar het verhaal is ook erg goed. Ik vind het prachtig hoe deze direct in contrast staat met Spider-Man: Homecoming. In die film wil Peter Parker niets liever dan bij de Avengers horen, zijn gewone leven loslaten en een Avenger worden. In deze film is dat het omgekeerde. Maar niet alleen op dat vlak gaat de film hand in hand met Homecoming. Er zijn ontzettend veel referenties, callbacks en connecties tussen de twee, waardoor ze echt bij elkaar horen. Deze film is net niet zo goed gemonteerd als Homecoming, maar is nog steeds een van mijn favoriete Spider-Man films. Bij de MCU Spider-Man serie lijken de makers de formule door te hebben gehad, van een goed geschreven Spider-Man én een goed geschreven Peter Parker.

★★★★1/2

2. Spider-Man: Homecoming

Hoewel ik liever Far From Home aanzet dan Homecoming, is dit toch de betere film. Spider-Man: Homecoming heeft perfect montagewerk. De film is constant snel bewerkt en dit zorgt ervoor dat de ruim 2 uur durende film onmiddellijk voorbijvliegt. Er bestaat een constante energie op het scherm, en als de film dan een rustige scene heeft, voel je de emotie een stuk beter. Spider-Man heeft ook een geweldige storyline, zoals eerder vermeld, over zijn verlangen om een Avenger te worden. Peter Parker probeert zijn plek in deze superheldenwereld te vinden als Spider-Man. Ik heb nooit last gehad van de aanwezigheid van Tony Stark in Peter’s verhaal, het was raar geweest om deze niet te erkennen in de film. In een wereld vol met buitengewone superhelden met buitengewone verhalen moet Peter Parker zijn eigen identiteit weten te vinden.

Vulture is een van de beste schurken in de MCU, deze is origineel, en heeft een persoonlijke connectie met Peter Parker. Alle keuzes die de filmmakers maken lijken perfect te passen bij wat de film hoort te doen. Ik heb persoonlijk geen merkwaardige kritieken met de film! De promotie door Sony is een beetje flauw, omdat ze over 4 trailers zo’n beetje alle scenes van de film laten zien. Maar Spider-Man: Homecoming is een fantastische Spider-Man film. Ik ben opgegroeid met Tom Holland als Spider-Man, en niet met Tobey Maguire. Dat is een van de redenen waarom de MCU Spider-Man films hoger op mijn lijstje staan dan de Sam Raimi films. Maar zo heeft iedereen zijn eigen smaak en opvattingen! Echter zal ik wel vol blijven houden dat deze films ook kwalitatief beter zijn ?.

★★★★1/2

1. Spider-Man: Into the Spider-Verse (2018)

Mijn favoriete Spider-Man film is toevallig ook een van mijn meest favoriete films ooit. Het is een fantastische animatiefilm die ik sinds zijn bioscooprelease minstens 15 keer gezien heb. Ik kan er niet genoeg van krijgen. De animatie is zo ontzettend kleurrijk, creatief, inventief en simpelweg cool! Miles Morales ondergaat de ‘hero’s journey’ precies zoals Joseph Campbell in zijn boek The Hero With a Thousand Faces omschrijft, de humor werkt fantastisch goed in de film en het heeft oprecht een fantastische stemmencast. Dat viel me de laatste keer in het specifiek op, er zitten een hele hoop beroemde acteurs achter de animatiekarakters, zoals Hailee Steinfeld, Mahershala Ali, Nicolas Cage, Kathryn Hahn, Chris Pine of Brian Tyree Henry, maar op geen enkel moment in de film zie je diens gezichten voor je. Misschien op Nicolas Cage na, maar verder verdwijnen de stemmen compleet in de karakters. En Shameik Moore en Jake Johnson spreken de hoofdkarakters met een hoop overtuiging in.

Buiten de prachtige animatie, fantastische verzameling aan stemtalent, eindeloze easter eggs en verwijzingen staat de film ontzettend goed overeind door perfect montagewerk en een perfect script die alle emotionele beats raakt. Ook wordt het hart van de film ontzettend goed overgebracht door de muziek, Spider-Man: Into the Spider-Verse is mijn favoriete voorbeeld van hoe je filmmuziek kan gebruiken om een verhaal te vertellen. Daniel Pemberton heeft meesterlijke muziek geleverd. Er is in mijn optiek niets aan te merken op heel de film, geen shot of moment werkt niet voor mij, de film is eindeloos herkijkbaar door alle kleine details en is naar mijn idee de beste comic book film ooit gemaakt. Er zit enorm veel talent in, en ik zal deze film altijd dicht bij mijn hart houden.

★★★★★

Het is een goede tijd om een Spider-Man fan te zijn. Spider-Man: No Way Home slingert over een paar dagen de bioscopen binnen. De trailers en interviews met cast & crew doen het laten lijken alsof het de Infinity War van het Spider-Man karakter wordt, en beloven ook een oprechte, grootse, ietwat duistere maar vooral epische film. Een maand later komt Morbius uit, een ander Spider-Man karakter met eigen film van Sony. Deze lijkt ook connecties te hebben met het karakter, door verwijzingen in de trailer naar Michael Keaton als de schurk van Spider-Man: Homecoming en een muurtekening van de Tobey Maguire versie van Spider-Man. Maar de grootste beloning van Spider-fans wordt het tweedelige vervolg op Spider-Man: Into the Spider-verse, een voortzetting van het Oscar winnende verhaal dat in 2022 en 2023 uit zal komen. Voorlopig schieten wij niets tekort.

Spider-Man films kijken

Spider-Man en The Amazing Spider-Man zijn momenteel te zien op Netflix.

VOLG ONS

Wil je de hele week op de hoogte gehouden worden van het laatste nieuws? Houd dan onze pagina in de gaten of volg Entertainmenthoek op Facebook, Instagram, Twitter en Pinterest. Zo blijf je op de hoogte van het laatste nieuws rondom je favoriete films en series.