Reportage Nederlands Film Festival 2022

Het Nederlands Film Festival 2022 is in volle gang. Helemaal nu de Nederlandse animatiefilm Knor ingezonden is voor de Oscars, is dit hét evenement om de Nederlandse film te vieren en om te aanschouwen wat voor producties er de afgelopen tijd zijn gemaakt.

Nederlands Film Festival 2022

Hieronder zie je een greep vanuit het aanbod. Tevens zal ik bij iedere film kort vertellen wat ik ervan vond.

Zee van Tijd (reg. Theu Boermans)

In een zee van spektakelfilms (RRR, Top Gun: Maverick, EEAAO) is het een verademing om een film te zien die ongegeneerd drama als grootste drijfveer heeft. Het verhaal is gebaseerd op een waargebeurd verhaal en gaat in de kern over traumaverwerking. De wanhoop. Het niet hebben van antwoorden of verklaringen. Het feit dat je je erbij neer moet leggen. Het eindeloze verdriet. Alles wat bij zo’n verscheurend noodlot komt kijken zit in de film verwerkt. De film laat ruimte voor pijnlijke stiltes en lange shots, gecombineerd met prachtige cinematografie en buitengewoon sterk acteerwerk, om langzaam op te bouwen naar een weergaloos dramatische climax. Een sterke aanrader. Maar wel eentje die hard binnen kan komen.

Fly (reg. Patty Stenger)

Deze korte film wil ik toch even benoemen, ook al is er niet bijzonder veel over te zeggen. Deze film duurt namelijk maar 3 minuten. Echter, in dit korte tijdsbestek laat de regisseuse wel zien dat zij een naam is die onthouden dient te worden, want de animatie en de beeldspraak die naar voren komen, roept vooral de vraag op waarom dit niet een veel langere film had mogen zijn.

Elisabetta (reg. Elisabetta Agyeiwaa)

Bizar. Dit verhaal heeft mij van begin tot eind geboeid. Het onverklaarbare mysterie van de identiteitsfraude van de regisseuse. Het is haar verhaal. En dit is hoe zij haar verhaal en haar zoektocht heeft vormgegeven. De film heeft een beetje de vorm van een brief. Heel direct en kwetsbaar loopt ze door haar leven en stelt ze haar vragen. Het is een cinematische zoektocht en, vond ik zelf, een beetje het docu equivalent van Memento.

Master of Light (reg. Rosa Ruth Boesen)

Documentaires zijn een heel vak apart binnen de filmwereld. Toen ik hoorde dat dit over een schilder ging, was ik niet direct geëngageerd. Master of Light gaat ook niet in de eerste plaats over de kunst, het gaat over de kunstenaar. Ik heb mij verbaasd over hoe snel ik geïnvesteerd was in het verhaal van deze kunstenaar. De dialogen, de monologen, de openheid, het kwetsbare, en de verbazingwekkend krachtige positiviteit. Een verhaal dat verteld en gehoord dient te worden.

Bo (reg. Joost van Ginkel)

Gaite Jansen. Onthoud die naam. She is going places. Zij was de ster van deze roadtrip film en ze heeft echt acteerwerk van de bovenste plank geleverd. Werkelijk waanzinnig. De film gaat over een meisje die op zoek gaat naar antwoorden over haar wijlen vader. Niet dat er geen aanprijzing is voor de rest van de productie, want die staat als een huis. Het deed mij denken aan een kruising van de werken van Sean Baker en de film Nomadland. Het roadtrip aspect is wel echt in alle hoeken en gaten van de film doorgesijpeld, want deze film heeft niet een duidelijk idee van waar het heen wil. Mocht je dat niet bovengemiddeld storen, dan is deze film een absolute aanrader.

 

Joël Mulder

Meer Nederlands Film Festival 2022

Het Nederlands Film Festival duurt nog tot en met 30 september. Meer informatie is hier te vinden.

VOLG ONS

Wil je de hele week op de hoogte gehouden worden van het laatste nieuws? Houd dan onze pagina in de gaten of volg Entertainmenthoek op Facebook, Instagram, Twitter en Pinterest. Zo blijf je op de hoogte van het laatste nieuws rondom je favoriete films en series.

FacebookInstagramPinterestTwitter